Kiełki

Historia i pochodzenie

Kiełki są znane ludzkości od czasów Starożytnych Chin do współczesnej mody na zdrowie i wegetarianizm. Odkryte zostały przez żeglarzy pokonujących chińską rzekę Jang – tse – kiang. Suszona fasola będąca jedynym prowiantem podróżników, pod wpływem wilgoci zaczęła kiełkować. Spożyte kiełki były nie tylko smaczne, ale również pożywne. W ślady żeglarzy poszli inni, którzy ze względu na ryzyko szkorbutu, spowodowanego niedoborem witaminy C, zaczęli doceniać niezwykłe właściwości kiełkujących ziaren.

Właściwości

Jedzenie kiełków to doskonały sposób na wzbogacenie diety w witaminy i minerały chroniące przed chorobami współczesnej cywilizacji, szczególnie przed nowotworami. Wzmacniają znacząco odporność organizmu. Składniki te są skoncentrowane w kiełkach kilkakrotnie niż w roślinach mających z nich powstać i łatwiej przyswajalne, ponieważ zawarte enzymy aktywują duże ilości witamin. Enzymy te rozkładają też białka, węglowodany i tłuszcze na związki proste oraz ułatwiają trawienie innych składników zawartych w pokarmach spożywanych w towarzystwie kiełków. Zawierają mało kalorii, znacznie mniej niż ich dojrzałe odpowiedniki. Są bogate w błonnik, wartościowe białko i cenne kwasy tłuszczowe omega – 3. Rodzaje kiełków i ich właściwości

Kiełki rzodkiewki

Charakteryzują się ostrym, piekącym smakiem, o czym decyduje zawartość siarki. Poprawia ona wygląd skóry, włosów i paznokci. Kiełki mają dużo witaminy C, co wpływa na odporność organizmu.Są świetnym lekiem na przeziębienie. Posiadają też właściwości odkażające, moczopędne i przeciwzapalne. Polecane przy anemii. Można dodawać je do potraw zamiast tradycyjnego szczypiorku – świetnie smakują z jajkami w różnej postaci oraz w sosach, dipach czy twarożkach.

Kiełki słonecznika

Mają ciekawy, orzechowy smak. Zawierają dużo żelaza i cynku, dlatego polecany jest osobom cierpiącym na anemię oraz wegetarianom, którzy wykluczyli ze swej diety mięso bogate w te pierwiastki. Smakują na kanapce i w sałatce.

• Kiełki soi - Są bardzo delikatne w smaku. Stanowią źródło witamin C, B1 i żelaza. Mają zbawienny wpływ na układ nerwowy. Pobudzają apetyt. Zawierają fitoestrogeny opóźniające procesy starzenia u kobiet. Wykorzystywane są w kuchni chińskiej do potraw sporządzanych w woku. Należy spożywać je w postaci lekko podduszonej.

Kiełki lucerny (alfalfa)

Są cenione ze względu na dużą zawartość witamin B12, A, C i D oraz fosforu i wapnia. Są cennym źródłem fitoestrogenów, dzięki czemu zwalczają symptomy menopauzy. Polecane są w diecie kobiet ciężarnych i karmiących. Zawierają lecytynę wpływającą na pamięć. Mają właściwości pobudzające oraz odtruwające. Zapobiegają osteoporozie, koją objawy reuatyzmu i artretyzmu. Zawierają również kanwaninę, która zapobiega nowotworom trzustki i okrężnicy oraz leukemii.

Kiełki soczewicy

Mają delikatny smak. Cenione za duża zawartość żelaza, magnezu oraz witaminy C. Mają sporo kwasu foliowego przez co wpływają na prawidłowy rozwój płodu, a w szczególności na rozwój mózgu i układu nerwowego. U dorosłych wzmaga procesy krwiotwórcze.

Kiełki brokuła

Charakteryzują się pikantnym smakiem. Są bardzo wartościowe ze względu na zawartość sulforafanu, który jest substancją antynowotworową. Jego ilość w kiełkach jest przykładem na to, że dojrzała roślina zawiera znacznie mniejszą ilość cennych składników niż kiełkujące nasiona. Kiełki brokuła zawierają ok 20 – 30 razy więcej tego składnika niż sam brokuł. Kiełki brokuła obniżają ciśnienie krwi, zapobiegają udarom mózgu oraz wzmacniają układ odpornościowy. Zawierają ponadto szczepy bakterii zwalczających popularny ostatnio Helicobacter pylorii, który powoduje zapalenie żołądka, wrzody czy nawet nowotwory.

Kiełki fasoli Mung

Mają ciekawy smak i są lekko chrupiące. Zawierają wartościowe, łatwo przyswajalne białko. Obniżają ilość cholesterolu we krwi. Silne przeciwutleniacze zawarte w kiełkach chronią organizm przed nowotworami oraz wzmacniają serce. Znalazły swe zastosowanie w kuchni azjatyckiej (chińskiej i wietnamskiej), szczególnie do potraw gotowanych w woku.

Kiełki pszenicy

Bogate źródło witamin A, B, C i E oraz magnezu, wapnia, żelaza, fosforu. Zawierają też niacynę, tiaminę i kwas pantotenowy. Mają działanie antyoksydacyjne. Wzmacniają serce.