Śliwki

Spośród wszystkich owoców pestkowych, które spożywa się latem i jesienią, śliwki są najbardziej różnorodne i wszechstronne. W Australii rośnie ponad 200 odmian drzew śliwkowych. Śliwki są bliskimi krewniakami moreli, wiśni i czereśni. Mogą mieć żółty, zielony lub czerwono-fioletowy miąższ. Różnią się też zawartością słodkiego smaku. Można je spożywać w postaci surowej i suszonej. Są świetne w przyrządzaniu dżemów, a także jako składniki potraw słodkich i pikantnych.

Historia

Masowa uprawa drzew śliwkowych rozpoczęła się ponad 2.000 lat temu w Chinach. Informacje na temat tego drzewa pojawiają się w zapiskach datowanych na 479 rok p.n.e. Owoce te były nawet chwalone w pismach opracowanych przez Konfucjusza. Na początku uprawiano dzikie śliwki, które szybko rozkwitły na terenach Starego i Nowego Świata. Dzisiejsze drzewa śliwkowe różnią się od swoich przodków i pochodzą z wielu rozmaitych źródeł. Geneza śliwek do dzisiaj pozostaje kwestią sporną. Istnieje teoria, że śliwa domowa (Prunus domestica) pochodzi prawdopodobnie z Kaukazu nieopodal Morza Kaspijskiego. Niektórzy historycy uważają, że śliwki pojawiły się w Rzymie około 200 roku p.n.e., skąd rozprzestrzeniły się na Północną Europę. Inni twierdzą, że to książę Andegawenii rozsławił śliwki, jak wracał z Jerozolimy po zakończeniu piątej wyprawy krzyżowej datowanej na lata 1198 – 1204.

Niezależnie od prawdy, Francuzi z wielkim entuzjazmem przyjęli śliwę domową w swojej kuchni. Wykorzystywali ją w formie świeżej i suszonej. Następnie, francuscy imigranci przywieźli pestki śliwek do Quebecu. Dzięki temu, w 1771 roku, w Ameryce Północnej, brytyjscy osadnicy zaczęli rozwijać śliwkowe sady.

Odmiany śliwek

Śliwa domowa (węgierka)

Charakteryzuje się jajowatymi owocami o brązowo-granatowej barwie. Ich skórka pokryta jest woskowatym nalotem. Miąższ łatwo oddziela się od pestki. Jest jędrny i bardzo soczysty. Przybiera kolor żółty, pomarańczowy lub zielonkawy. Węgierki można śmiało spożywać w postaci surowej. Świetnie nadają się do suszenia, a także do przyrządzania powideł i konfitur. Jednym z najsłynniejszych produktów uzyskiwanych z węgierki jest śliwowica (napój alkoholowy). Na Bałkanach, śliwowicę otrzymuje się wyłącznie ze śliwy domowej.

Śliwa japońska black amber

Charakteryzuje się czarną skórką i jasnożółtym miąższem. Dojrzałe owoce są bardzo słodkie i bardzo smaczne.

Śliwa damaszka

Jest to jedna z bardziej cierpkich odmian. Jej fioletowe owoce są popularne w przyrządzaniu dżemów, konfitur, powideł i duszonych owoców.

Śliwa japońska serce słonia

Posiada plamistą, brązowo-złotą skórę i czerwony miąższ. Dojrzałe owoce są tak bardzo soczyste, że prawie można je pić. Odznaczają się tropikalnym smakiem z nutą wanilii.

Śliwa francuska

Jej owoce są fioletowe o wielkości orzecha włoskiego. Miękkie owoce są niesamowicie słodkie, a te bardziej jędrne odznaczają się lekko cierpkim smakiem. Ze względu na tak słodki smak, czasami jest nazywana śliwką cukrową.

Śliwa friar

Skórka owocu jest ciemno-fioletowa, a miąższ odznacza się jasną barwą. Smakuje najlepiej, gdy jest w pełni dojrzała.

Śliwa renkloda ulena

Owoc posiada żółto-zieloną skórkę. Dojrzała renkloda jest tak smaczna i soczysta, że słodki, miodowy miąższ sam rozpływa się w ustach.

Śliwa mirabelka

Posiada małe i żółto-karmazynowe owoce. Używane są do produkcji francuskiego trunku eau-de-vie. Są intensywnie słodkie i smakują wybornie zarówno na surowo, jak i w rozmaitych potrawach.

Śliwa wiśniowa

Słodkie śliwki z owocami o wielkości wiśniowych pomidorów. Ich skóra może być czerwona, żółta lub fioletowa.

Śliwa santa rosa

Jest słodko-kwaśna w smaku. Jej owoce odznaczają się karmazynową skórką i jasno-żółtym miąższem.

Śliwa satsuma

Owoce satsumy charakteryzują się mięsistym i ciemno-czerwonym miąższem. Jak większość odmian, również są bardzo słodkie w smaku.

Wskazówki

• Przepołowić śliwki i posypać brązowym cukrem. Piec na ruszcie przy użyciu węgla drzewnego do momentu karmelizacji owoców. Następnie, polać greckim jogurtem i posypać prażonymi płatkami migdałów.
• Przepołowione śliwki gotować do miękkości (ok. 5 minut) w syropie cukrowym z anyżem i pałeczką cynamonu. Podawać z lodami waniliowymi.
• Dodać posiekane śliwki do babeczek lub ciasta dla dodatkowego smaku owocowego.
• Idealne do przyrządzania powideł, dżemów, marmolad i konfitur.
• Doskonały składnik bazowy kompotu.

Zakup i przechowywanie

Wybierać pulchne, jędrne śliwki z nieskazitelną skórą. Śliwki należy umyć przed użyciem. Niedojrzałe śliwki można pozostawić w temperaturze pokojowej, aby dojrzewały szybciej. Dojrzałe śliwki można przechowywać w lodówce przez okres do pięciu dni. Przeciąć owoc na pół i usunąć pestki. Śliwki przechowywane w lodówce będą słodsze i bardziej soczyste, jeśli przed spożyciem osiągną temperaturę pokojową.

Wartości odżywcze

Śliwki są doskonałym źródłem witaminy C i dobrym źródłem witamin A i K. Zawierają również błonnik i mają niski IG. A to oznacza, że mają wpływ na łagodniejszy poziom glukozy we krwi. Śliwki są doskonałym źródłem substancji fitochemicznych, których właściwości różnią się w zależności od koloru owocu. Fioletowe odmiany wykazują wyższą zawartość antocyjanów. Żółte odmiany wykazują wyższą zawartość karotenoidów. Obydwie odmiany mają korzystny wpływ na zdrowie organizmu. Warto spożywać śliwki wraz ze skórą, aby uzyskać wszystkie korzyści zdrowotne.