ßßß Cookit - przepis na » Co Kraj to Obyczaj część II ...

» Co Kraj to Obyczaj część II ...

Wykonanie

Na stole wigilijnym nie może zabraknąć zupy rybnej z rodzynkami i wiśniami, a także pieczonego karpia na kilka sposobów – podobnie jak w kuchni czeskiej. Z deserów i ciast najważniejsze są strucle z makiem i orzechami. Każda gospodyni powinna ich napiec jak najwięcej, by częstując całą rodzinę, sąsiadów i znajomych móc pochwalić się swoimi umiejętnościami. Oraz słodycz, którego nie powinno zabraknąć w żadnym węgierskim domu - "szalocukor" - pralinki z masą orzechową, marcepanową, waniliową lub z galaretką. Tu też kuchnia świąteczna nie jest zbytnio dietetyczna.
Grecja?. W Grecji najważniejszym świątecznym dniem jest 25 grudnia. Nie obchodzi się tu Wigilii, a jeśli już, to o bardzo późnej porze. Obchody świąt Bożego Narodzenia trwają w Grecji aż 12 dni jednak dniami wolnymi są tylko 25 i 26 grudnia.. Ważna potrawą dla Greków jest „christopsomo”, czyli chleb Chrystusa: duży, okrągły chleb z orzechami, z odciskiem drewnianej pieczęci z symbolem religijnym, jego podział, dokonywany przez głowę rodziny, to cały rytuał.. Tradycyjne świąteczne potrawy to również pieczone jagnię, pieczony prosiak lub indyk nadziewany kasztanami i ryżem. Pieczone są specjalne słodycze, w tym bardzo popularne moczone w miodowym syropie "melomakarones" i orzechowe "kourabiethes".
Kolej na Włochy. We Włoszech przed Wigilią obowiązuje ścisły post, a święta rozpoczynają się 24 grudnia kolacją. Niewielką wagę większość Włochów przywiązuje do kolacji w Wigilię. Wprawdzie jest ona bardziej uroczysta niż w zwykły dzień, je się ją przy choince - w co czwartym włoskim domu jest to prawdziwe drzewko - i szopce, zbudowanej przez niemal każdą rodzinę, ale na stole nie ma żadnych tradycyjnych dań. Jest to skromna kolacja, czasami nawet jadana w restauracji. Jest to czas oczekiwania na pasterkę, na którą wybiera się wiele rodzin.. Bożonarodzeniowe słodycze to głównie ciasteczka nadziewane figami i orzechami. Włosi najbardziej uroczyście obchodzą dzień Bożego Narodzenia, a świąteczny obiad, do którego zasiadają całymi rodzinami, trwa najczęściej do wieczora.
25 grudnia to dzień rodzinnych spotkań na wystawnym obiedzie. Dobór dań na świątecznym stole zależy od regionu Włoch. Wszędzie natomiast najważniejszy posiłek Bożego Narodzenia składa się z wielu potraw i to w jego trakcie otwierane są prezenty. Na "tradycyjne świąteczne potrawy" zapraszają także restauracje w całym kraju oferując przeróżne smakołyki. Sporą dań wykonywanych jest z ryb i owoców morza, niestety nie ma naszego swojskiego karpia.
Podczas gdy na północy Włoch w świątecznym menu są faszerowane mięsem, szynką, warzywami i serem „tortellini”, czyli pierożki w rosole, na południu popularna jest „lasagna” z sosem pomidorowym z mięsem wieprzowym i kilkoma rodzajami serów. Podawane są też zupy, na przykład z porów z ziemniakami i jajkami przepiórki oraz truflami. No i zabraknąć nie może tradycyjnie makaronów we wszelkich postaciach i dodatkach.
Danie główne stanowi wielka sztuka pieczonego mięsa. Może to być wieprzowina, jagnięcia czy też kura lub kogut z pieczonymi ziemniakami oraz warzywami. Najpopularniejszym deserem jest typowe i znane na całym świecie włoskie ciasto – „panettone” z bakaliami i posypane cukrem pudrem „pandoro” z dodatkiem czekolady, likieru.
Na stole pojawia się wiele innych deserów, między innymi tort ryżowy, a także bardzo popularne nugaty o wielu smakach z orzechami. Włosi mają swój odpowiednik piernika – „pan speziale”, ciasto z miodem i bakaliami.
Co kraj to obyczaj. Wszędzie są jakieś typowo narodowe, a czasami wręcz lokalne potrawy świąteczne. Nie w każdym kraju też obchodzi się jednakowo Wigilię i Boże Narodzenie. Ale wszędzie są jakieś tradycje, które warto uszanować będąc tam gościem. W obecnym okresie, gdzie wielu z Nas wędruje po całej Europie w poszukiwaniu pracy, nauki, czy też celach turystycznych, nie jednemu przyjdzie spędzić święta z dala od polskiej kuchni i polskich tradycji. Dlatego też warto poznać lokalne zwyczaje i wziąć aktywnie w nich udział. A niektóre potrawy przenieść na polskie stoły – warte są poznania i spróbowania.
Artur K.
Źródło:http://ksiazka-kucharska.pl/news/41