Ziele Angielskie

Majowie przez wieki używali ziela angielskiego do balsamowania ciał swoich przywódców. Jednak, to właśnie dzięki Krzysztofowi Kolumbowi, ziele angielskie zostało rozsławione w Europie, a następnie na pozostałych obszarach globu. Ziele angielskie (Pimenta officinalis) pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. Głównym jego dostawcą jest Jamajka, lecz występują też alternatywne źródła, takie jak Gwatemala, Honduras i Meksyk. Ziele jamajskie odznacza się aromatem podobnym do goździków, z kolei, odmiany z Gwatemali i Hondurasu przypominają olejek pimentowy. Można wyczuć też posmak cynamonu i gałki muszkatołowej. Ziele występuje w postaci suszonego i niedojrzałego owocu z wiecznie zielonego drzewka pieprzowego o nazwie pimento. Owoc wielkości ziarnka grochu jest poddawany działaniom promieni słonecznych, które wysuszają jego wnętrze na czerwono-brązowy kolor. Owoce ziela są zbierane i suszone dopiero wówczas, gdy osiągną odpowiednie rozmiary, i zanim jeszcze zdążą osiągnąć w pełni dojrzałą postać. (Dojrzałe owoce tracą swój smak i aromat.) Ziele angielskie jest cenione przez wielu smakoszy, głównie ze względu na wyższą zawartość oleju, lepszy wygląd i smak potraw.

Gotujemy z zielem angielskim

Ziele angielskie jest znakomitą, lecz często niedocenianą przyprawą. Głównie dlatego, ponieważ większość osób nie może znaleźć dla niego odpowiedniego zastosowania. I pomimo tego, że może nie cieszy się zbyt wielką sławą w Europie, to w wielu częściach Karaibów i Bliskiego Wschodu jest uznawane za jedną z najpopularniejszych przypraw. W związku z tym, postanowiliśmy zaprezentować kilka pomocnych wskazówek na temat wykorzystania ziela angielskiego w sztuce kulinarnej. Zmielone ziele nadaje się doskonale do przyrządzenia kurczaka po jamajsku. Dodanie większej szczypty zmielonego ziela do sosu barbecue zapewni mu unikalną, słodko-ostrą głębię smaku. Warto używać ziela do deserów, które opierają się na przyprawach, jak pierniki lub ciasteczka. Komponuje się też idealnie z deserami przyrządzonymi z gorzkiej czekolady, odznaczające się niezbyt słodkim smakiem. Wrzucić kilka owoców ziela podczas przygotowywania grzanego wina lub cydru. Ziele angielskie wykorzystywane jest w większości jamajskich potraw, takich jak paszteciki wołowe lub mieszance przypraw. W wielu przepisach ziele może zastąpić goździki. Przygotowując mieszankę pieprzową, należy dodać całe owoce ziela w równych proporcjach z zielonym, czarnym i białym pieprzem. W celu wzmocnienia intensywności smaku i aromatu całych owoców ziela, powinniśmy piec je na blasze w temperaturze 180 st. C, przez okres 10 minut. Przypalone ziele angielskie jest gorzkie w smaku. W celu polepszenia jakości duszonego mięsa, a zwłaszcza wołowiny, powinniśmy dodać ziele angielskie na samym początku gotowania. Jest używane w potrawach karaibskich, meksykańskich i indyjskich, jako niezastąpiony składnik curry i mieszanek przypraw. Mieszanka zmielonego ziela z czarnym pieprzem stanowi idealne zwieńczenie pieczonego mięsa. W przypadku przepisu, który wymaga zmielonego ziela, warto wziąć całe owoce i zmielić je własnoręcznie, aby smak i aromat nie zdążył zaniknąć. Świetnie komponuje się z czarnym pieprzem, kardamonem, cynamonem, goździkami, kolendrą, kminkiem, nasionami kopru włoskiego, imbirem, gałką muszkatołową, pomarańczą i wanilią. Ziele angielskie jest używane w mieszankach przypraw, sosach, kiełbaskach, ketchupie, dżemach, dyniach, pieczeni, szynce, wołowinie, jagnięcinie, gulaszach, króliku, konserwach wołowych, burakach, kapuście, marchwi, cebuli, zupach, szpinaku, słodkich ziemniakach, pomidorach, rzepach, ciastach owocowych, pieczywie i herbacie.

Metody przechowywania

Ziele angielskie jest dostępne w formie całych owoców lub w postaci zmielonej. Niezależnie od formy ziela, należy je przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w chłodnym i ciemnym miejscu. Trzymać z dala od gorącego pieca lub wentylacji. Jak w przypadku większości przypraw, zmielone ziele angielskie utraci swój zapach i smak po upływie seściu miesięcy. Jednakże, jeśli dysponujemy całymi owocami - ziele wytrzyma o pół roku dłużej.

Wartości odżywcze

Ziele angielskie zawiera substancje czynne, które posiadają przeciwzapalne, przeciwwzdęciowe, wiatropędne i kojące właściwości. Mogą zwiększać ruchliwość przewodu pokarmowego i zdolności trawienne, poprzez zwiększanie wydzielania enzymów wewnątrz żołądka i jelit. Ziele dysponuje również zdrowymi olejkami eterycznymi, jak eugenol, który nie tylko nadaje przyprawie przyjemnego i słodkiego aromatu, ale posiada też właściwości antyseptyczne i pełni rolę miejscowego środka znieczulającego. Ponadto, ziele jest bogate w kariofilen, metyloeugenol, glikozydy, garbniki, kwercetynę, żywicę i seskwiterpeny. Pozostałe istotne związki wchodzące w skład ziela angielskiego, obejmują potas, żelazo, mangan, miedź, selen, magnez, obfite ilości witaminy A, witaminę B6, ryboflawinę, niacynę i witaminę C. Dzięki tym bezcennym składnikom, ziele pomaga w metabolizmie komórkowym, produkcji czerwonych krwinek w szpiku kostnym, kontrolowaniu akcji serca i ciśnienia krwi, a także podnosi odporność organizmu w walce z wolnymi rodnikami i innymi czynnikami zakaźnymi.