Kolendra

Łodyga kolendry ma do 70 cm wysokości, jest naga, żebrowana, rozgałęziona i wzniesiona ku górze. Dolne liście są pojedyncze, długoogonkowe o szerokich działkach. Natomiast górne są podobne do kopru o działkach równowąskich. Kwiaty rośliny są białe lub jasnoróżowe, wyrastają na końcach rozgałęzień. Kolendra jest miododajna, a jej kwiaty 5-krotne z 1 słupkiem i 5 pręcikami. Kwitnie od czerwca do lipca. Owoce rośliny to kuliste rozłupki o średnicy 3-7mm, złożone z dwu niełupek o wężykowatych żeberkach. Młode owoce są zielone, następnie różowe, a dojrzałe - barwy żółtawej. Korzeń kolendry jest cienki, palowy i słabo rozrośnięty.

Historia

Kolendra należy do roślin z rodziny selerowatych. Liczą się dwa gatunki, które najprawdopodobniej pochodzą z zachodnich części obszaru śródziemnomorskiego. Typowym gatunkiem jest kolendra siewna. Uprawiana ona jest również w krajach o klimacie umiarkowanym np. w Polsce

Pochodzenie

Największymi producentami kolendry na początku XXI wieku są Iran, Indie, kraje Bliskiego Wschodu i byłego ZSRR oraz USA. Kolendra uprawiana jest w Europie w takich krajach jak Niemcy, Holandia, Anglia, Polska.

Zastosowanie

Jako zioło i przyprawa pobudza apetyt, przyspiesza i reguluje trawienie, a także wywiera korzystny wpływ na układ nerwowy. Jako przyprawa używana jest bardzo często, szczególnie w kuchni indyjskiej, islamskiej i latynoamerykańskiej. Wszystkie części rośliny mają zastosowanie w kuchni. Aromat liści zbliżony jest do anyżku, a nasiona są słodkie i charakteryzują się zapachem podobnym do skórki pomarańczowej. Najczęstsze zastosowanie kolendry to nasiona, chętnie zmielone, które świetnie doprawiają potrawy z mięs, zup, sałatek, kiełbas, pasztetów. Można ją używać do marynowania kiszonej kapusty, czerwonych buraków, ogórków, grzybów oraz śledzi. Ma zastosowanie w trakcie przyrządzania deserów: ciast, kremów, lodów, jest jednym ze składników Curry.

Właściwości

Głównym składnikiem kolendry jest olejek lotny. Nasionka również zawierają dużo oleju tłustego oraz związki białkowe, związki żywiczne, garbniki, flawony a także sole mineralne (zwłaszcza fosforan wapnia). Owoce rośliny hamują wzdęcia, przeciwdziałają nadmiernej fermentacji czyli za dużemu wzrostowi flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym oraz regulują trawienie.