Kukurydziana pizza CALZONE z kurczakiem w Papirusie WINIARY

Wykonanie

0 Flares Twitter 0 Facebook 0 0 0 0 Flares ×
Zachęcona konkursem na durszlaku, postanowiłam również wypróbować Papirus Winiary. I jaka jest moja recenzja? To jest po prostu świetny wynalazek! Mięsko po upieczeniu jest soczyste i smaczne, przyprawy dają mu dużo smaku, mój papirus był czosnkowo-ziołowy, ale z pewnością spróbuje też pozostałych.
Zastanawiałam się na co mam ochotę. Wahałam się między tortillą a pizza i znalazłam złoty środek, CALZONE!
Zwijane, lekkie i kukurydziane, bo właśnie na taką strukturę ciasta miałam ochotę, całość mnie zachwyciła, a drożdżowe ciasto kukurydziane z pewnością nieraz zagości na naszym stole.
Składniki na 3 Pizze Calzone
ciasto:
110 g mąki kukurydzianej
110 g mąki pełnoziarnistej typ 1850( pszennej)
110 g mąki tortowej 550
1 szklanka wody
25 g drożdży
1 łyżeczka soli
1 łyżka oleju
1 łyżeczka cukru
można też użyć zwykłego ciasta: stąd
nadzienie:
1 spora pierś z kurczaka ok 350 g
papirus WINIARY czosnkowo – ziołowy ( 2 szt. w op. są 4, jutro przepis na pozostałe 2 płaty)
1 łyżka mieszanki włoskiej moja stąd
1 łyżka przyprawy do pizzy jw.
1/2 puszki kukurydzy
duża papryka
koncentrat pomidorowy- ilość wg gustu
ser – ilość wg gustu
Przygotowanie:
ciasto:
Z drożdży, 1/2 ilości podgrzanej do 40-50 stopni wody, cukru i 2 łyżek mąki tortowej robimy zaczyn. Odstawiamy do wyrośnięcia (ok10 – 15 minut, zależy od ciepła pomieszczenia).
Dodajemy pozostałe składniki bez oleju , mieszamy, gdy ciasto połączy się w jednorodną masę wtedy go wlewamy. Ciekawą opcją będzie dodanie do ciasta ulubionych ziół, np. łyżeczki bazylii i przyprawy do pizzy, ja tym razem nie dawałam. Ciasto wyrabiamy ok 5-10 minut i odstawiamy na ok 1 h w ciepłe miejsce lub do podwojenia objętości.
Nadzienie:
Kurczaka myjemy, tniemy na pół i rozbijamy, nie przyprawiamy, papirus zawiera gotową mieszankę przypraw, pakujemy w papirusy i smażymy na rozgrzanej patelni bez tłuszczu( i to lubię : ). Studzimy i tniemy na paski grubości 1 cm.
Ciasto po wyrośnięciu ponownie tym razem lekko wyrabiamy, dzielimy na 3 części i wałkujemy, obsypując mąką, każdą część do średnicy ok 25 -30 cm
Całość smarujemy koncentratem, pamiętając o zostawieniu brzegów bez dodatków, aby dobrze skleić pieroga, posypujemy przyprawą do pizzy i mieszanką włoską,
Na jednej połowie układamy pociętego kurczaka, pokrojoną paprykę i kukurydzę, a na nie sera wg uznania, tyle ile lubimy.
Sklejamy „pierogi” i ostrożnie układamy na blasze wysypanej mąką lub z papierem do pieczenia ( polecam jest wtedy mniej sprzątania, mi akurat brakło, najlepsze jest połączenie papieru posypanego mąką, ba najlepszy byłby kamień do pizzy, ale jeszcze nie posiadam, jeśli macie to zachęcam).
Przed pieczenie radzę, ponacinać w kilku miejscach widelcem, aby para miała gdzie ujść.
Wkładamy do gorącego pieca. Pieczemy do złotości, w temp. niższej niż dla tradycyjnej pizzy, ok 180 stopni, dłużej czyli ok 20 – 22/3 minut. Przed pieczeniem wierzchy calzone można zmoczyć wodą i obsypać ziołami ja tak zrobiłam, następnym razem użyję czarnuszki.
Podajemy np z sosem czosnkowym.
PYSZNOŚCI!!
A teraz krok po kroku
tak wygląda sam papirus, ciekawe prawda ? : )
tak wygląda po upieczeniu
nawet widać jak paruje!
ułożone calzone, już z dodatkami
i na blaszce
oraz po upieczeniu
i z Moją zacną rączką : )
Ps. Takie calzone zrobię jeszcze nie raz,na pewno też nie rozstanę się z papirusem, następnym razem zrobię je z pieczarkami i mozarellą, ot co takie mam marzenie
i z większą ilością ziół, o tak!
Zachęcam do wypróbowania przepisu, tylko uwaga, bo to jedna z tych rzeczy które się je, nawet jak brzuch odmawia już posłuszeństwa : )
Przepis bierze udział w konkursie Winiary, jest też w całości mojego autorstwa
Powiązane notki:
Pizza w wersji wytrawnej ze szpinakiem i klasyczna z szynką i papryką oraz rolowane bułeczki
Rozgrzewająca jesienna zupa z dyni Konkurs Winiary
Oryginalna PIZZA neapolitańska