Wykonanie
W obecnych czasach nasze ulubione warzywa są dostępne w sklepach czy na targach przez cały rok. Jednak starajmy się wybierać te sezonowe warzywa. Są one zbierane w najlepszym czasie swojego cyklu. Oraz są zdrowsze i dostarczają nam więcej składników odżywczych niż warzywa dostępne cały rok.
Często warzywa niesezonowe nie smakują tak dobrze jak w sezonie. Są też najczęściej droższe i zawierają mniej składników odżywczych. Przywożone są z innych
krajów i żeby wyglądały dobrze i apetycznie są poddawane procesom przedłużających ich świeżość m. in. woskowanie, podmrażanie oraz kąpiele w specjalnych roztworach. Chcesz zaoszczędzić pieniądze – kupuj sezonowe warzywa.Zima, to
pora roku kiedy nie ma za dużo sezonowych warzyw. Ale z tego powodu nasz jadłospis nie musi być uboższy niż w innej
porze roku.Do sezonowych warzyw zimowych można zaliczyć:
Kapusta biała –przywieźli ją do Europy Mongołowie i Hunowie. Od XIV w. uprawiana jest w Polsce.
Kapustę jada się na różne sposoby. Jako surówka jadana jest na surowo. Można ją także gotować, dusić, faszerować lub kisić.
Kapusta bogata jest w witaminy A, C, E i K oraz witaminy z grupy B ponad to w fosfor, wapń, potas, sód, siarka oraz mangan.
Kapusta czerwona - zaczęto ją uprawiać dopiero od XVIII wieku. Można ja jeść na surowo, gotować, dusić lub kisić. Zawiera witaminy E, C oraz z grupy B, magnez i cynk a także antocyjany mające właściwości przeciwutleniające.Topinambur – inaczej jest nazywany
słonecznikiem bulwiastym i pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce od XVII wieku. Zbierany ze stanowisk naturalnych. Jedna roślina wytwarza kilkadziesiąt małych bulw podobnych do
imbiru. Topinambur
jada się podobnie jak
ziemniaki, jest jednak słodszy i lekko
orzechowy. Można go gotować, piec, dusić, smażyć i piec. Jest bogaty w potas, żelazo. Nie zawiera tłuszczu i cholesterolu.
Seler – do Polski sprowadziła go królowa
Bona. Można go gotować, piec i smażyć. Zawiera dwa
razy więcej witaminy C niż
cytrusy. Dodatkowo jest bogaty w kwas foliowy, witaminę PP, witaminy z grupy B oraz wapń, potas, cynk i fosfor.
Por – do Polski trafił już w średniowieczu z terenów Morza Śródziemnego. Rozróżnia się
pory letnie, jesienne i zimowe. Można go jeść na surowo, smażyć, gotować, dusić, piec, mrozić oraz suszyć. Zawiera witaminy A, C, E i B6 oraz potas, magnez, fosfor, żelazo i kwas foliowy.
Pietruszka – pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego i jest roślina dwuletnią. Można ją gotować, dusić, piec, suszyć. Zawiera witaminę A, C i E oraz żelazo.
Marchewka – w starożytności była wykorzystywana biała
marchew. XVII wieku w Holandii wyhodowano znaną mam do dzisiaj
pomarańczową odmianę. Można ją jeść na surowo, gotować, piec, dusić, smażyć oraz suszyć. Zawiera witaminy A, C, E, K, PP oraz z grupy B. Bogata jest w potas, wapń, żelazo, fosfor, magnez, miedź i cynk.
Jarmuż – to odmiana
kapusty, znana od starożytności. Można go jeść na surowo, gotować lub smażyć oraz suszyć. Zawiera witaminy C, z grupy B, PP, E, K. Bogaty w fosfor, żelazo, potas i magnez oraz karoten.
Buraki – pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego. Można je jeść na surowo, gotować, dusić, piec, suszyć oraz kisić. Zawierają dużo witaminy C i B1 oraz wapno, magnez, potas, rubid i cez.
Brukiew – w Polsce uprawiana od XVII wieku. Można ją jeść na surowo, gotować, piec, dusić lub kisić. Zawiera witaminy A, C, D, K oraz z grupy B. Bogata w wapń, fosfor, sód, żelazo, magnez, cynk, miedź oraz w siarkę.
Brukselka - to skrzyżowanie
kapusty głowiastej z
jarmużem, pochodzi z Belgii. Można ją gotować, smażyć, dusić lub kisić. Zawiera witaminy E, K, H oraz z grupy B. Bogata w sód, potas, wapń, magnez, mangan, żelazo, cynk, miedź oraz fosfor.Endywia/cykoria – pochodzi z obszarów Morza Śródziemnego, uprawiana dopiero od końca XIX wieku. Można ją jeść na surowo, gotować lub piec. Zawiera witaminy C i A oraz mangan, żelazo, fosfor i potas.Czarna
rzepa /rzodkiew – w Polsce znana od czasów Piastów. Można ją jeść na surowo, piec czy gotować. Zawiera witaminy A, C i z grupy B oraz siarkę, potas, żelazo, magnez, cynk i wapń.
Dynia – pochodzi z Ameryki Południowej, do Europy przywieźli ją Hiszpanie w XVI wieku. Można ją smażyć, piec, gotować i marynować. Zawiera witaminy C, D, PP oraz z grupy B oraz żelazo, miedź, magnez i potas.Fenkuł/
koper włoski – pochodzi z obszaru Morza Śródziemnego. Można go jeść na surowo, smażyć, gotować, piec czy dusić. Zawiera witaminy C i z grupy B oraz potas.
Pasternak – przypomina dużą
pietruszkę. Można go jeść na surowo, gotować, smażyć, dusić oraz suszyć. Zawiera witaminy A, C, E, PP i grupy B oraz cynk, żelazo, potas, fosfor oraz wapń.Salsefia/
skorzonera – pochodzi ze środkowych obszarów Azji. Przygotowuje się je podobnie jak
szparagi. Zawiera witaminy E, C, B1 i B2 oraz potas, wapń, magnez, sód, fosfor i żelazo.
Cukinia – pochodzi z Ameryki Północnej. Można ją gotować, smażyć, dusić i piec. Zawiera witaminy B1, B2, PP i C oraz potas i wapń.
Roszponka – zaczęto ją uprawiać dopiero w XX wieku. Można ją jeść na surowo, gotować czy dusić. Zawiera witaminy A, C,z grupy B oraz żelazo, potas, mangan, miedź, cynk i wapń.
