Wykonanie
Sałata w swej pierwotnej odmianie uprawiana i powszechna była już w starożytnym Egipcie, Grecji, Rzymie i Azji. W średniowieczu rozprzestrzeniła się w większej części Europy, natomiast do Polski sprowadzona została przez królową
Bonę.Obecnie
sałata uprawiana jest w wielu rejonach, w rozmaitych odmianach i doczekała się mnóstwa kulinarnych aranżacji. Nie sposób tu nie napisać o szczególnego rodzaju sałatowej mieszance, jaką jest nicejski mesclun . Nazwa pochodzi od – będącego nicejską gwarą – czasownika mescla, czyli mieszać . Jest to nic innego jak mieszanina świeżutkich i chrupiących,
młodych listków
sałaty. Mesclun, podobnie jak wiele kultowych potraw, ma swój zarówno klasyczny skład, jak i wiele odmian. Podstawowa, pierwotna wersja mesclun zawierała rokietę, mniszek lekarski oraz rożne odmiany
sałata zielonej. Chęć urozmaicania oraz powstawanie nowych odmian
sałaty przyczyniły się do wzbogacenia składu mesclun, który zaczął nabierać smaków i barw.
Dziś standardowo można mieszać ze sobą wszystkie gatunki
sałat, do których zaliczają się
między innymi:
portulaka, rożne odmiany
endywii, np.
endywia gładka i
endywia kędzierzawa,
sałata dębolistna,
rukola,
sałata rzymska,
radicchio,
roszponka, rokieta,
cykoria i tradycyjna
sałata cukrowa.Wzbogaceniem naszej mieszaniny
sałat będą drobne i
młode liście
selera, mniszka lekarskiego i
rzeżuchy oraz
zioła:
trybula,
mięta,
estragon,
majeranek,
bazylia oraz
cebula dymka.
Zioła, w zależności od upodobań siekamy drobno, lub dodajemy w postaci całych listków. Jeżeli planujemy dodać do
sałaty sos pamiętajmy,
zioła wydobędą z siebie więcej aromatu wówczas, kiedy będą posiekane.Jadalne kwiaty dodadzą sałacie wspaniałych barw. Kwiaty
cukini, fiołka trójbarwnego lub nagietka dodajemy na samym końcu, aby nie uszkodzić podczas mieszania
płatków.Przyrządzając taką mieszaninę wszystkie
sałaty i
zioła płuczemy oddzielnie, w bardzo zimnej wodzie, nastepnie dokładnie odcedzając i delikatnie osuszając. Następnie rwiemy listki na kawałki takiej wielkości, aby wygodnie można było je włożyć do ust. Mieszamy bardzo delikatnie.
Sałatowy niezbędnikWe Francji, ojczyźnie
sosów mówi się: potrzeba czterech osób, aby przyrządzić
sałatę: rozrzutnika do
oleju, skąpca do
octu, roztropnego do
soli i szalonego do
pieprzu . Co to oznacza w praktyce? Otóż na jedną łyżeczkę
octu należy dać 3 łyżeczki
oliwy. Z
solą lepiej nie przesadzić, gdyż
sałata i
zioła do niej dodane mają mnóstwo naturalnych
soli mineralnych,
pieprz natomiast niewątpliwie nada naszej zielonej mieszance wigoru. Dobór
oliwy i
octu pozostaje w kwestii własnych upodobań i inwencji. Możemy użyć
oliwę z oliwek,
olej z pestek
winogron lub dyni, jak również z
orzechów włoskich i laskowych. Najbardziej klasyczną formę przyjmie vinaigrette z
octem balsamicznym, ale zachęcam do kulinarnych prób z
octem malinowym,
porzeczkowym lub
cytrynowym.Pamiętając o tym, że vinaigrette zmiękcza
sałatę - polewamy ją sosem tuż przed podaniem.
