Strucla z makiem

Wykonanie

Wypróbowałam kolejny przepis na makową struclę - makowcowi zawijanemu przybył poważny konkurent. Strucla jest wspaniała. Wilgotna, z dużą ilością maku i bardzo długo utrzymująca swą świeżość. Nawet po kilku dniach jest wciąż miękka i smaczna. Ciasto (przepis ze starej broszurki) jest delikatnie cytrynowe, łatwe do zagniatania. Masa makowa jest z puszki, dodatkowo wzbogaciłam ją bakaliami i amaretto, ale oczywiście można pokusić się o zrobienie domowej masy makowej. Strucla bardzo dobrze się zamraża, należy tylko pamiętać, żeby zrezygnować z lukrowania przed jej zamrożeniem.
ciasto drożdżowe:
2 szklanki mąki pszennej
125 g masła
3 żółtka
1/2 szklanki cukru
50 g drożdży
1/2 szklanki mleka
skórka starta z 1 cytryny
masa makowa:
masa makowa z puszki
3 łyżki likieru amaretto
3 łyżki płatków migdałowych
3 łyżki orzechów włoskich
3 białka
lukier:
1 szklanka cukru pudru
2-3 łyżki gorącej wody
Na ciasto: drożdże rozprowadzamy ciepłym mlekiem, dodajemy jedną łyżeczkę cukru i 1 łyżeczkę mąki. Odstawiamy do wyrośnięcia (rozczyn powinien podwoić swoją objętość)
Żółtka ubijamy z cukrem na puszystą masą. Do mąki dodajemy drożdżowy rozczyn, ubite żółtka i skórkę cytrynową. Wyrabiamy ciasto, dolewając w razie potrzeby ciepłego mleka (ciasto powinno być dość gęste). Gdy ciasto zacznie odstawać od rękę dolewamy ciepły, roztopiony tłuszcz i przez chwilę wyrabiamy. Wyrobione ciasto wkładamy do miski, przykrywamy i odstawiamy do wyrośnięcia.
W międzyczasie do gotowego nadzienia makowego dodajemy pozostałe składniki i mieszamy.
Gdy ciasto będzie już wyrośnięte dzielimy je na pół. Każdą część rozwałkowujemy na prostokąt. Na każdy prostokąt nakładamy masę makową tak, aby pozostało 3 cm wolnego brzegu. Zwijamy struclę w roladę. Końce rolady podwijamy pod spód. Makowca można upiec w długich keksówkach lub lekko zawinąć w papier do pieczenia (zostawiając otwartą tubę).
Pieczemy ok 45 minut w piekarniku nagrzanym do 180 st C. Po upieczeniu makowiec polewamy lukrem -cukier puder rozpuszczamy w takiej ilości łyżek wody, aby lukier miał lekko płynną konsystencję i dał się łatwo rozsmarować na cieście.