Wielka Lazania. Ręczna Robota

Wykonanie

Odwiedziłam ostatnio znajomych w środku dnia. Już przed drzwiami ich mieszkania dał się wyczuć wspaniały zapach obiadu. Pan Domu przygotowywał lazanię. W środku - w przedpokoju, kuchni i salonie - atmosfera sauny. Przyczyną podwyższonej ponad miarę wilgotności powietrza był gotujący się makaron, który gospodarz cierpliwie, po jednym płacie, wyjmował z wrzątku i układał na sosie. Czar aromatu budzącego apetyt odszedł na dalszy plan. Jedno, czego wtedy pragnęłam, to świeże powietrze.
Można oczywiście wykonać danie tego typu stosując sklepowy makaron w postaci suchej. Zachodzi jednak wtedy pewne ryzyko, że finalnie niektóre fragmenty ciasta pozostaną twarde i surowe. Nie każdy rodzaj sosu nadaje się do tego, by lazaniowy makaron w nim "utopić", zapewniając mu równomierne ugotowanie.
Dobrym wyborem dla jakości całej kompozycji wydaje się być zastosowanie ciasta świeżego. Takiego jednak w handlu z przyczyn zrozumiałych brak. Należy je zrobić samemu. Warto tak postąpić z dwóch powodów: jest ono bardzo smaczne i niezwykle łatwe w przygotowaniu oraz szybkie.
Danie wykonane z jego udziałem zajmuje jednakową ilość czasu bez względu na to, czy jest przeznaczone dla czterech, czy dla ośmiu osób. Jeśli Czytelnik nie przewiduje wizyty Gości a na Lazanię Ręcznej Roboty miałby ochotę, może zrobić ją ogromną i następnego dnia odgrzać. Odgrzewana jest równie smaczna i nawet ładniejsza, bo na zimno daje się kroić w równiutkie kawałki. Sos z nich wtedy nie wypływa, pozostając grzecznie na swoim miejscu, między warstwami ciasta.
S kładniki sosu:
600 g mielonej chudej wieprzowiny (najlepiej szynki)
2 puszki krojonych pomidorów (w sumie 800 g)
1 puszka czerwonej fasoli (400 g)
1 ząbek czosnku
1 cebula
5 łyżek sosu sojowego
1/2 łyżeczki cukru
szczypta majeranku
300 ml dobrego czerwonego wytrawnego wina (najtańsze włoskie wino dodane jako składnik sosu będzie o wiele lepsze od najdroższego wina z "Nowego Świata")
200 g tartego żółtego sera
Składniki ciasta:
600 g mąki (typ 550)
1 łyżeczka soli
3 jajka
300 ml wody
Dodatkowo: olej do smażenia, tłuszcz do wysmarowania formy, mąka do posypania stolnicy, sól. Potrzebna będzie duża żaroodporna forma z pokrywą.
Cebulę pokroić. Czosnek posiekać na cienkie plasterki. W dużym rondlu rozgrzać 4 łyżki oleju i zeszklić na nim czosnek razem z cebulą.
Dodać mięso i smażyć mieszając.
Gdy widoczny na zdjęciu płyn odparuje, posolić mięso, dodać sos sojowy, wymieszać i nie zdejmując patelni z palnika wlać wino. Gotować na małej mocy przez 3 minuty.
Dodać fasolę i pomidory wraz z zalewą. Wymieszać, dosolić do smaku, dodać cukier i majeranek. Przykryć pokrywką i dusić na małej mocy przez 10 minut. Po tym czasie sos jest gotowy.
Mąkę, wodę, jajka i sól wymieszać i zagnieść ciasto.
Powinno być dość luźne.
W żaroodpornym naczyniu wysmarowanym tłuszczem ułożyć cienką warstwę sosu i posypać ją 1/5 częścią tartego sera.
Ciasto podzielić na 4 części. Pierwszą z nich przenieść na stolnicę, obtoczyć w mące (pierwotnie jest dość lepkie) i rozwałkować na wymiar w przybliżeniu odpowiadający wielkości formy.
Rozwałkowanym ciastem przykryć warstwę sosu i sera.
Na cieście ponownie ułożyć sos i ser, rozwałkować drugą z czterech część ciasta, przykryć nią nałożony na poprzednią warstwę ciasta sos. Czynności powtarzać z pozostałą ilością sosu, sera i ciasta. Ostatni płat ciasta posypać resztką sera.
Naczynie przykryć pokrywą (jest to konieczne, bo inaczej wierzch lazanii wyschnie w trakcie pieczenia) i wstawić do piekarnika nagrzanego do 200 stopni z termoobiegiem, na 45 minut.
Po tym czasie lazania jest gotowa.
Danie mączno - mięsne uda się najlepiej jeśli Czytelnik użyje do jego wykonania takiej samej wagowej ilości mąki i mięsa. Oto uniwersalna magiczna sztuczka Złej Królowej, która dotyczy także pierogów i innych podobnych Zjawisk Prawie Nadprzyrodzonych .
Jeśli do wykonania sosu wykorzysta się marnej jakości wino, sos nie będzie dobry. Gdy wino jest podłe, sos niestety też. Aby trud Kucharza nie poszedł na marne a rzecz okazała się wyśmienita należy ten aspekt zagadnienia mieć na uwadze, jeśli taka będzie rzecz jasna, Czytelnika wola.