murzynek z konfiturą wiśniową

Wykonanie

W moim domu rodzinnym zawsze pachniało ciastem. Dzięki temu, że mama piekła te wszystkie pyszności, nie opychaliśmy się sztucznymi słodyczami, które głównie składają się z E. Oczywiście trzeba wziąć pod uwagę, że w czasach gdy byłam dzieckiem, wybór słodkości w sklepach był mocno ograniczony.
Oprócz kultowych już gum Donald i Turbo albo farbującej zielonej gumy Hubba Bubba o smaku jabłkowym, pamiętam lody Bambino i Cassatte oraz blok czekoladowy z murzynkiem. Teraz dzieci pewnie by się załamały ale my byliśmy szczęśliwi i na pewno zdrowsi. I nie uważam, że mieliśmy gorzej.
Takie wspomnienia uświadamiają mi jak stara już jestem :) Ale nic, wracam do ciasta.
Murzynek to chyba jedno z moich ulubionych ciast. Maminy murzynek był najlepszy. Oblany polewą czekoladową, którą wylizywałam z miski, znikał ze stołu jeszcze zanim ciasto wystygło.
Chciałam podzielić się z Wami oryginalnym przepisem, rodem z PRLu.
Składniki:
3 jajka
2 szklanki mąki
1 szklanka cukru
pół szklanki oleju
1 szklanka mleka
1 łyżeczka sody oczyszczonej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka cukru waniliowego
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
3 łyżki konfitury wiśniowej
3 łyżki gorzkiego kakao
szczypta soli
1 łyżka margaryny
bułka tarta
cukier puder
Oddzielamy żółtka od białek. W malakserze ucieramy żółtka z cukrem. Dodajemy mleko i mąkę. Do masy dodajemy kolejno olej, sodę, cukier waniliowy, ekstrakt, proszek do pieczenia, konfiturę i kakao. Białka ubijamy na sztywno ze szczyptą soli. Łyżką delikatnie mieszamy białka z ciastem. Formę smarujemy margaryną i obsypujemy bułką tartą. Wlewamy do niej ciasto. Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni i pieczemy około 35 minut. Po tym czasie wyłączamy piekarnik i zostawiamy w nim ciasto bo inaczej opadnie. Nie otwieramy piekarnika! Po 15 minutach możemy ciasto wyjąć i posypujemy wierzch przesianym cukrem pudrem. Można też polać polewą lub lukrem.
Uwaga! Zapach przyciąga koty :)