ßßß

duża wiązka lebiodyszczypioreksmalec ze skwarkamiśmietanamlekomąkasólpieprzpieprz ziołowy staropolskiZ łobody oskubać same liście i wierzchołki, opłukać i wrzucić na wrzątek. Gotować ok 5 min, odcedzić i w garnku posiekać. Na patelni rozgrzać tłuszcz ze skwarkami, dodać szczypiorek, chwilę podsmażyć i dodać do posiekanej lebiody. Nastawić na ogień i zacząć smażyć, odparować z resztek wody. W tym czasie wymieszać ok 200 ml śmietany i 200 ml mleka z 2 łyżkami mąki. Dodać i mieszając zagotować. Dodać przyprawy. Pogotować kilka minut. Podawać z jajkiem na twardo i pieczywem.
cytat z forumZapomniana kuzynka szpinakuZupełnie lekceważoną u nas rośliną jest najstarsza z europejskich kuzynek szpinaku - łoboda ogrodowa (Atriplex hortensis), zwłaszcza jej czerwonolistna forma (po angielsku "orach").To starożytne warzywo pochodzi z północnych Indii i było w Europie znane wcześniej niż szpinak, który wyparł je dopiero w średniowieczu.Początkowo łobodę uprawiano z powodu jej wartości leczniczych (reguluje trawienie), z czasem doceniono również jej znaczenie kulinarne.Do dziś pozostaje rośliną uprawną, bardzo popularną w zachodnioeuropejskiej kuchni "sałatkowej", która jest znacznie bogatsza w zieleninę niż polska.U nas, niestety, czerwona łoboda jest przeważnie uważana za chwast, rzadziej za roślinę ozdobną.Wysokie, purpurowe łobody spotyka się niekiedy w ogrodach, ale jej liście na talerzu należą do rzadkości.A szkoda, bowiem po sparzeniu lepiej zachowują strukturę niż liście szpinaku, mają wyraźniejszy smak i ciekawy ciemnoczerwony kolor.Wywar z łobody ma piękną rubinową barwę, buraczany posmak i świetnie nadaje się na letni chłodnik.