Boczek wędzony

Boczek jest dolną częścią tuszy wieprzowej. Bardzo często można go zakupić razem z żeberkami, ale również jest do kupienia całkowicie osobno. Boczek wędzony jest znany w krajach, w których odnotowuje się największe hodowle świń. Do tych państw zalicza się między innymi Polskę, Wielką Brytanię oraz Hiszpanię. Boczek często mianuje się angielską nazwą - bekon, mimo, że w krajach anglojęzycznych jada się wersję okrojoną z tłuszczu oraz w uboższych potrawach. Znane są dwie odmiany boczku. Jedną jest streaky bacon, która pochodzi z dolnej części brzucha świni. Droższa natomiast wersja mięsa z innych części wieprzowiny, między innymi ze schabu, nazywana jest back bacon. W Polsce boczek wędzony można w różnych regionach spotkać także pod nazwą szpyrki lub szperki.

Zastosowanie boczku wędzonego

Najczęstszym zastosowaniem boczku wędzonego jest podanie go na kanapki, tosty a także pizze. Dodaje się go również do różnego rodzaju roladek, mięs i pasztetów. Popularna jest jajecznica z boczkiem wędzonym. Boczek wędzony świetnie smakuje z dodatkiem chrzanu lub dobrze doprawionej musztardy. Jak wybrać dobry boczek wędzony Ewidentnymi objawami tego, że produkt jest nieświeży będzie niezdrowy koloryt, a także specyficzny zapach. Jeśli mięso będzie dziwnie śliskie i lepkie pod palcami nie powinno się już go spożywać.

Boczek wędzony a zdrowie

Ze względu na wysoki poziom tłuszczów nasyconych boczek wędzony nie jest zalecany osobom mającym problemy z cholesterolem. Szczególnie groźny może okazać się w przypadku osób chorych na hipercholesterolemię. Nawet w przypadku prawdziwych okazów zdrowia, należy zachować umiar w degustowaniu potraw z dodatkiem boczku wędzonego.

Jak się robi boczek wędzony?

Boczek przed właściwym uwędzeniem należy zapeklować. Peklowanie jest jedną z najczęściej stosowanych metod konserwacji mięs, dzięki której zabezpiecza się mięso przed popsuciem. Dodatkowym atutem peklowania jest nadanie smakowitego zapachu i aromatu. Zazwyczaj pekluje się poprzez natarcie porcji boczku solą spożywczą i odłożenie na kilkanaście godzin w chłodne miejsce, najlepiej do lodówki. Po wyznaczonym okresie i po opłukaniu mięsa, przygotowuje się zalewę peklującą, w której skład wchodzą sól, ziarna czarnego pieprzu, listki laurowe, ziarna jałowca, ziarna ziela angielskiego oraz saletra. Po zagotowaniu zalewy i późniejszym jej wystudzeniu umieszcza się porcje boczku w naczyniu (nie metalowym) tak by cały się zanurzył w zalewie. Mięso w zalewie należy trzymać w lodówce przez około dwa tygodnie, przewracając je co dwa dni. Po całym procesie należy opłukać boczek i wymoczyć go przez kilka kolejnych godzin w zimnej wodzie. Po wyjęciu z wody, boczek dokładnie wysuszyć, a następnie można przystąpić do procesu wędzenia. Mięso wędzi się od 3 do 4 godzin w dymie o coraz wyższej temperaturze. Pod koniec wędzenia do ognia można dodać gałązki jałowca, dzięki czemu boczek nabierze intensywniejszego aromatu. Po zakończeniu ostatniego procesu boczek wkłada się do gorącej wody, jednak nie dopuszcza się do jej wrzenia. Mięso gotuje się proporcjonalnie pół godziny na kilogram porcji. Tak uwędzony boczek można przechowywać w lodówce maksymalnie tydzień, lub zamrozić go na kilka miesięcy.