Szparagowy finał

Wykonanie

Czy tegoroczne lato będzie dla nas trochę bardziej łaskawe niż wiosna? To pytanie zadaje sobie aktualnie większość tutejszych rolników i właścicieli winnic. Czwartkowe burze i grad dokonały wielu ogromnych strat, zdewastowały pola, ogrody, sady i winnice (niektóre z winnic nie tylko w tym roku, ale i w następnym najprawdopodobniej nie dadzą plonów :/ ). To, co dla nas jest na wyciągnięcie ręki w sklepach lub na targach, dla innych jest żmudną pracą, której owoce w ciągu zaledwie kilkunastu minut mogą zostać całkowicie zniszczone. Ze smutkiem słucham opowiadających mi o tym rolników i czekam na środowe, targowe spotkanie z moim ulubionym starszym panem mając cichą nadzieję, że czwartkowy grad ominął jego farmę…
A w minioną środę robiłam swego rodzaju sezonowe, powakacyjne ‘rozeznanie’ na targu; okazało się, że mało jest rabarbaru, za to truskawki były wyjątkowo słodkie i smaczne, dzięki ostatnim słonecznym tygodniom. Udało mi się też kupić kilka ostatnich szparagowych ‘niedobitków’ ;), ich sezon bowiem kończy się w okolicach 24 czerwca. Zostały skonsumowane na surowo, jako dodatek do crostini z waniliowym, kozim serkiem .
Przepis ten czekał na przetestowanie aż dwa lata, i to nie z braku czasu (czy z braku szparagów ;)), ale przez sceptycyzm (!). Zazwyczaj czytając listę składników / przepis od razu wiem, czy dane danie do mnie przemawia czy nie; tym razem jednak było inaczej, ze względu na wspomniany wyżej waniliowy kozi serek (nie przepadam niestety za dodatkiem wanilii do dań wytrawnych i zazwyczaj mam do nich stosunek z lekka ambiwalentny…).
Czy danie przypadło mi do gustu? Szczerze mówiąc, nie umiem jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie… Nie mogę powiedzieć, że nie smakowało, ale też nie rzuciło raczej na kolana. Za to przywołało miłe wspomnienia waniliowego serka homogenizowanego z dzieciństwa, więc zawsze to jakiś plus, prawda ;)
Crostini z waniliowym kozim serkiem i szparagowymi ‘wstążkami’
(źródło – Maria Elia ‘Full of Flavur’) na 4 porcje
waniliowa oliwa (przygotować dzień wcześniej) :
1 laska wanilii
150 ml delikatnej oliwy
serek :
150 – 180 g serka koziego (użyłam białego, świeżego)
2-3 łyżki gęstej śmietany (u mnie gęsty jogurt owczy)
8 szparagów
sól morska
2 łyżki soku z cytryny
1 łyżka posiekanej trybuli (można pominąć)
dodatkowo :
4 kromki chleba (lub 8 mniejszych)
oliwa do skropienia
Laskę wanilii przekroić i krawędzią noża zeskrobać nasionka; przekrojoną laskę zanurzyć w oliwie i odstawić min. na 24 godziny, a nasiona pozostawić do sera (można je zmieszać z odrobiną oliwy).
Ser wymieszać ze śmietaną / jogurtem i nasionami wanilii (jeśli używamy twardszego sera – odkroić skórkę i ser rozdrobnić – zmiksować, zetrzeć lub przecisnąć przez praskę). Odstawić do lodówki i wyjąć ok. 15-20 minut przed podaniem.
Szparagi umyć, osuszyć i pozbawić twardych końcówek (odłamać je lub odkroić). Mandoliną (lub obieraczką) pociąć je na cienkie wstążki. Doprawić solą, sokiem z cytryny i trybulą. Wstrząsnąć oliwę waniliową i wlać połowę do szparagów, po czym dobrze wymieszać (pozostawić w chłodnym miejscu, jeśli przygotowujemy je wcześniej).
Kromki chleba skropić lekko waniliową oliwą, a następnie stostować / zgrillować. Następnie polać resztą oliwy i podawać z waniliowym serkiem oraz szparagowymi ‘wstążkami’.
Do przygotowania crostini użyłam tego oto razowego orkiszowca na zakwasie – klik, tym razem z dodatkiem niewielkiej tylko ilości nasion.
(tak, tak – zakwas na szczęście przeżył nasze wakacyjne rozstanie i ponownie współpracuje bez zarzutu :))
Pozdrawiam serdecznie!