ßßß
Do poszczególnych typów wina istnieją oczywiście odpowiednie kieliszki mające na celu jak najbardziej podkreślić walory danego trunku, my jednak w tej chwili skupmy się na ocenie degustowanego wina. Warto w tym momencie wspomnieć iż kieliszek należy zawsze trzymać za nóżkę, a to między innymi dlatego aby nie ogrzewać trunku, czy nie zostawiać plam mogących utrudnić ocenę wzrokową wina.Degustacja składa się z trzech części, w trakcie których wino poddajemy analizie wzrokowej, zapachowej i smakowej.Analiza wzrokowa służy ocenie wyglądu wina, przy czym należy tu zwrócić uwagę nie tylko na kolor wina, ale również na jego przejrzystość, blask, intensywność i płynność. Sam kolor wina może nam już bardzo wiele powiedzieć.Wina białeBiały, bezbarwny: Wino młodeJasny żółty z zielonkawym odcieniem: Wino młode zawierające dużo kwasówSłomkowo zółty: Wino w szczytowej fazie dojrzałościBursztynowo żółty: Starszy rocznik, jeśli jest matowe, to prawdopodobnie uległo utlenieniu, jeśli błyszczące to dojrzewało prawidłowoWina czerwoneFioletowy, purpurowy: Wino bardzo młodeWiśniowy: Wino do konsumpcjiCzerwony z pomarańczowymi refleksami: Początek dojrzewania winaCzerwony z brunatnymi odblaskami: Wino dojrzałeBrunatny: Szlachetne, dojrzałe wino (o ile było przeznaczone do dłuższego przechowywania)Analiza zapachowa służy ocenie bogactwa aromatycznego wina. Zapachy dzielimy na podstawowe - pochodzące z odmiany winogron, wtórne - powstałe w trakcie fermentacji oraz trzeciorzędne - powstałe w trakcie dojrzewania wina.Analiza smakowa to najbardziej skomplikowany z trzech wymienionych etapów. Należy przede wszystkim zwrócić uwagę na równowagę, przy czym w zależności od rodzaju wina, należy obserwować różne elementy. I tak, w przypadku win białych,oceniamy równowagę kwasów i cukru, w przypadku win likierowych,oceniamy równowagę kwasów, cukru i alkoholu, w przypadku win czerwonych,oceniamy równowagę kwasów, cukru i garbników.Wielu miłośników wina robi na pamiątkę notatki na temat win. Fachowa ocena wina może być dużo prostsza niż to się może wydawać, wystarczy skorzystać z jednej z dwóch przedstawionych propozycji. Pierwsza z nich jest bardziej opisowa ale i mniej dokładna, druga zaś pozwala na dość precyzyjną i fachową ocenę. W obu przypadkach otrzymywany wynik mieści się w skali od 0 do 20 punktów (taka skala jest stosowana częściej w Europie), jeśli chcemy otrzymać punktację amerykańską (od 50 do 100 punktów), wystarczy otrzymany wynik pomnożyć przez 2,5 i dodać 50. Na przykład wino które otrzymało 16 punktów w skali do 20 jest równoważne z oceną 90 w skali do 100 (16x2,5+50=90). Powodzenia i dobrej zabawy!Tabela opisowa (4 pola)Pozwala na zachowanie formy opisowej. Oceniane są cztery aspekty:Wygląd (0-4 punktów)Aromat (0-6 punktów)Smak (0-6 punktów)Wrażenie ogólne (0-4 punktów)Tabela punktowaTen bardziej rozbudowany system składający się z 12 pól pozwala na dość precyzyjną i profesjonalną ocenę wina. Brane są pod uwagę następujące składniki:Klarowność (0-1)Kolor (0-1)Aromat (0-2)Bukiet (0-3)Moc (0-1)Taniny (1-2)Kwasowość (1-2)Cukier (0-1)Równowaga (0-1)Koniec (0-2)Wrażenie (0-1)Podsumowanie (0-3)
A oto jak interpretuje się wyniki:Skala 0-20, Skala 50-100: Ocena0-4, 50-59: To nie było wino5-8, 60-69: Kiepskie9-12, 70-79: Średnie13-14, 80-84: Dobre15-16, 85-89: Bardzo dobre17-18, 90-94: Wyśmienite19-20 , 95-100: Klasyka