Szynka, miodowo-musztardowa z czosnkiem niedżwiedzim

Wykonanie

Uwielbiam soczystą wieprzowinkę z chrupiąca skórką …ostro słodkawy smaczek marynaty..;) Dzieciaki z początku bardzo sceptycznie podeszły do kawałka mięcha , jakim była przed obróbka szynka . Nie kojarzył im się apetycznie , jak zobaczyli co wytargałam z zamrażarki , mój Starszy, tylko skomentował „co mamy dzisiaj niedobrego na obiad ” . Ręce opadają , na szczęście jak wyciągałam z piekarnika , reakcja była już całkowicie inna . Zapach rozchodzący się po kuchni ściągnął Sceptyków na dół i usadził przy stole. Pięknie przypieczona , apetyczna , w niczym nie przypominała , szarego , martwego wieprzka z przed dwóch dni 😉 No oczywiście nie ożyła , ale jej barwy znacznie się ożywiły 😉 Szyneczka jest obłędna , krucha i soczysta zarazem , a sosik musztardowo – miodowy ..ach poezja 😉 Polecam , szczególnie ,że poza okresem marynowania , samo wykonanie nie jest ani pracochłonne , ani skomplikowane , a efekt spektakularny .
Składniki :
2 kg szynki wieprzowej ze skórą
3 łyżki musztardy francuskiej
2 łyżki musztardy delikatesowej lub miodowej
4 łyżki miodu ( ja użyłam z mniszka , może być też pszczeli )
2 łyżeczki soli
1 łyżeczka mielonego pieprzu
1 czubata łyżka suszonego czosnku niedźwiedziego
Sos miodowo-musztardowy :
2 łyżki musztardy słodkiej ( np bawarskiej lub innej )
2 łyżki musztardy delikatesowej lub miodowej
3 łyżki miodu
1,5 szklanki wywaru po pieczeniu szynki ( bez tłuszczu ,trzeba go zebrać przed użyciem )
1 łyżka masła
1 łyżeczka suszonego koperku ( lub świeżego , posiekanego )
100 ml śmietanki 30 % ( wiem bomba , ale tego smaku ,nie da żadna chuda -niestety 😉 )
pieprz do smaku
łyżeczka mąki do zagęszczenia
Dodatkowo : woreczek do pieczenia
Szynkę oczyszczamy , szczególnie skórę – bardzo dokładnie , żeby nie miała żadnych włosków ( szynka bywa włochata , jak broda Rumcajsa 😉 ). Ja profilaktycznie , golę ją jednorazową maszynką do golenia . Wiem brzmi zabawnie ale jest skuteczne i później nie drapie w gardle 😉 Nacinamy jak na zdjęciu w szachownicę , ale tylko samą skórę i tłuszcz pod nią , tak żeby nie wcinać się w mięso . Wszystkie musztardy , sól , pieprz i miód , a także czosnek niedźwiedzi , mieszamy ze sobą . Teraz ciut kleistej zabawy , gdyż najlepiej wetrzeć, powstałą marynatę w mięso dłońmi , dokładnie w całe ( wierzch , spód , boczki .. 😉 ) . Wkładamy do michy , metalowej lub szklanej ( w plastiku może się zepsuć ) i odstawiamy na dwa dni do lodówki . Po tym czasie wyjmujemy i wkładamy do woreczka, do pieczenia , wlewając całą zalewę , która zebrała się na dnie miski , na wierzch szynki .
Zawiązujemy i pieczemy w temperaturze 100-120 C przez około 2,5 – 3 godziny ( to cała tajemnica , soczystości -wolne wypiekanie w niskiej temperaturze ) . Czas pieczenia zależy od grubości naszego kawałka mięcha , im grubszy , tym dłużej .. itd 😉 Po tym czasie ostrożnie, rozcinamy woreczek , zlewamy wywar , który się wytworzył i ponownie wsuwamy do piekarnika – już bez woreczka na około 15- 20 minut ,żeby skórka się przypiekła i zrobiła chrupiąca . W między czasie, kiedy szynka się dopieka , możemy przygotować sos . Do rondelka wkładamy masło , roztapiamy na małym ogniu , dodajemy musztardy i chwilkę przesmażamy , następnie dolewamy miód i wywar z pieczenia , zagotowujemy , jeśli jest zbyt rzadki zagęszczamy mąką , rozrobioną z odrobiną wody ( zależy wszystko od musztardy , niektóre są gęste inne mniej 😉 ) . Po ponownym zagotowaniu , wyłączamy gaz , dodajemy koperek , pieprz ,śmietankę , mieszamy i gotowe . Szynkę podajemy pokrojoną w plastry , a sosik w sosjerce, do dawkowania samodzielnego..lub inaczej , jak kto woli 😉 Smacznego !