Wykonanie
Tyle
razy pisałam już na blogu podając składniki "1 łyżeczka kuminu (
kmin rzymski, nie
kminek)", że postanowiłam temu zagadnieniu poświęcić osobny wpis.
Przyprawy te nazywają się podobnie, co może prowadzić do pomyłek. Kiedy jednak zapoznamy się z ich cechami charakterystycznymi, z pewnością ich nie pomylimy. Dlatego zawsze podkreślam, o którą z nich w przepisie chodzi, ponieważ nie można ich stosować zamiennie.
Przyprawy te bowiem są całkowicie różne w smaku i stosuje się je do innych rzeczy.
Z lewej strony kumin (
kmin rzymski) - trochę większe, jaśniejsze nasionka, jasny żółtawo-złotawy proszek. Z prawej strony
kminek - mniejsze, ciemne nasionka, bardziej brązowy proszek.
Kmin rzymski, (Cuminum cyminum L.) zwany też kuminem, to roślina jednoroczna, pochodząca z rejonów Morza Śródziemnego. Nie występuje już w stanie dzikim - spotkać go można tylko w uprawach. Nie uprawia się jej jednak w Polsce, ponieważ nie jest odporna na mróz.
Kminek zwyczajny (Carum carvi L.) , zwany popularnie
kminkiem, jest rośliną dwuletnią, występującą naturalnie w wielu krajach Europy, Azji i w Afryce - w Tunezji.Choć obie rośliny wywodzą się z rodziny selerowatych (Apiaceae), różnią się całkowicie smakiem, zapachem, kolorem i zastosowaniem.
Kminek znany jest w Polsce od lat. Ma właściwości przeciwskurczowe oraz jest znany jako środek wiatropędny. Nasiona
kminku pomagają w trawieniu, likwidują także wzdęcia. Z tego powodu (jak również dla jego walorów
smakowych) najczęściej dodaje się go do potraw z
kapusty bądź
grochu, jak: kapuśniak,
kapusta duszona, grochówka,
sałatka z
kiszonej kapusty czy bigos. Oprócz tego
kminek jest smacznym dodatkiem do
mięs duszonych, kotletów czy
sosów, a także smaczną posypką lub dodatkiem do
chlebów i innych wypieków. Jest dostępny bez problemu we wszystkich sklepach spożywczych w Polsce, w całych ziarnach lub zmielony.
Kminek to znane każdemu w Polsce zapachy kuchni domowej - to zupy u babci, chrupiący
rogal z
kminkiem, rodzinne spotkania przy
stole i ciepło domowego ogniska.Kumin (
kmin) to egzotyka w pełnym tego słowa znaczeniu. To aromat arabskich targów z
przyprawami, to wyprawa na wielbłądach przez pustynię i baśń z 1001 nocy.Znany był już w starożytności, stąd jego nazwa -
kmin rzymski. Jest to roślina biblijna, wymieniona w kilku miejscach w Biblii np. Iz 28, 24-25, Mt 23,2323,23 . Z Ewangelii św. Mateusza dowiadujemy się, że Żydzi płacili świątyni podatek (dziesięcinę) m.in.
kminem.
Owoce i ziele działają m.in. pobudzająco na
serce i ośrodek oddechowy, pobudzają wydzielanie
soków trawiennych, wzmacniają naczynia krwionośne, obniżają poziom złego cholesterolu, oczyszczają
drogi moczowe, zmniejszają lepkość czerwonych krwinek, działają przeciwzapalnie, przeciwwirusowo, przeciwalergicznie i przeciwwrzodowo, oczyszczają organizm i ochraniają wątrobę.Kumin ma charakterystyczny, orientalny zapach i smak. Jest składnikiem wielu potraw, jak również składnikiem różnych mieszanek
przyprawowych. W Polsce bywa dostępny w dużych marketach. Oprócz tego można go kupić w sklepach orientalnych, sklepach ze zdrową żywnością, w sklepach typu "Kuchnie świata" lub przez Internet. Występuje zarówno w całych ziarnach, jak i w postaci mielonej.Jeśli oglądamy dwie
przyprawy obok siebie, różnice będą widoczne już na pierwszy rzut oka. Ziarna kuminu są dużo jaśniejsze (kolor słomkowo-zielony) i większe od nasion
kminku.
Kminek ma mniejsze i ciemno brązowe nasionka, często również zakrzywione w lekki łuk.
Przyprawy w stanie zmielonym także są inne:
kmin jest dużo jaśniejszy żółtawo - złotawy, podczas gdy
kminek jest zdecydowanie brązowy.Testem, który nie pozostawia żadnych wątpliwości, jest próba zapachu.
Kminek od razu zapachnie nam znajomo, kojarząc się z potrawami
kapustnymi i domowymi obiadami.Kumin bez wątpienia nasunie myśli o krajach Orientu i egzotyce. :)Bardzo cenię sobie obie te potrawy i trudno mi sobie wyobrazić moją kuchnię bez nich.Tutaj widzicie:kumin w
ryżu orientalnym:
kminek w garnku ze składnikami do
kapusty duszonej z
koperkiem, zasmażanej :
