Stare bułki czy pudding chlebowy?

Wykonanie

Zapiekane stare bułki – jak to okropnie brzmi! Anglicy i Amerykanie mówią zaś pudding chlebowy i od razu ranga potrawy wzrasta – bułki w smaku stają się lepsze
Tak więc z miłości do gospodarności zrobiłam pudding chlebowy i czuje się z tym świetnie – wyszła smaczna „zapiekanka” i nic się nie zmarnowało.
Składniki:
kajzerki – 6 szt,
mleko – ½ l
jajka – 3 szt,
rodzynki – 100 g,
rum – 30 ml,
cynamon – 2 łyżki,
miód – 100 g,
masło- 100 g.
Przygotowanie:
Bułki pokroić w kromki. Natłuścić naczynie żaroodporne. Rodzynki namoczyć w rumie. Przygotować miskę z mlekiem oraz z roztrzepanymi jajkami. Maczać kawałki bułek w mleku, potem w jajkach i układać w naczyniu żaroodpornym. Warstwę ułożonych bułek posypać cynamonem i rodzynkami a następnie przykryć kolejną warstwą. Całość oprószyć z wierzchu cynamonem, polać miodem, rumem pozostałym po moczeniu rodzynek oraz roztopionym masłem a potem zapiekać w gorącym piekarniku (180/200 stopni) około 20- 25 minut.
A propos – z tymi rodzynkami to prawdziwa zabawa bo niektórym brakuje rodzynek a niektórym rodzynków… a tu okazuje się, że obie formy są poprawne, gdyż w języku polskim w odniesieniu do suszonego owocu (nie mylić ze słowem rodzynek – oznaczającym osobę/rzecz wyjątkową, niepasującą do otoczenia) istnieją dwie oboczne formy:
1) ta rodzynka w rodzaju żeński więc te rodzynki i tych rodzynek,
2) ten rodzynek (owoc) w rodzaju męskim więc te rodzynki i tych rodzynków .
A teraz wiórki kokosowe – na bazie upodobnienia ciągle słyszymy, że trzeba:
– „ dodać 50 g wiórek”.
Błąd – bo okazuje się, że w liczbie pojedynczej mamy do czynienia z t ym wiórkiem czyli w mianowniku liczby pojedynczej jest ten wiórek, w mianowniku liczby mnogiej te wiórki a w dopełniaczu liczby mnogiej tych wiórków!
Kocham nasz język polski, te wszystkie deklinacje, koniugacje, wyjątki nie pozwalają nam się nudzić 😉