Wykonanie
Jakkolwiek marnowanie tego niebiańskiego warzywa na zupę wydaje się być barbarzyństwem, "Ilustrowany kucharz krakowski dla oszczędnych gospodyń"
Marii Gruszeckiej z 1897 roku podaje następującą dyspozycję stołu na 23 maja:
Węgorz smażony ze
sałatą .Grzanki z
winem.A zatem zupa szparagowa :Świeże, cienkie
szparagi krają się drobno i gotują w rosole, ale tylko miększe ich części. Twardsze tj. dolne części gotują się także osobno, na smak w rosole, ale trzeba je pierwej sparzyć ukropem, aby gorycz odeszła i przecierają się następnie przez sito, aby sok i smak przeszedł do zaprawy, następnie za prawić łyżką
masła z
mąką lub kwaterką
śmietany i zagotować. Wreszcie rozprowadzić tę zaprawę rosołem, zagotować raz jeszcze, włożyć w wazę ugotowane miękkie główki i kawałki
szparagów i wydać. Zupa ta może służyć za postną, jeżeli zamiast na rosole ugotuje się
szparagi na smaku z
włoszczyzny i zaprawi
śmietaną. Dodatek do niej stanowią grzanki w paski pokrajane.I jeszcze o wiek starsza wersja przepisu:Zupa z
szparagamiWeź
szparagów wiele potrzebujesz, odkrój same końce, wstaw z
pietruszką, świeżym
masłem, trochę
bułki,
osól, wrzuć imbieru, muszkatułowego kwiatu,
cebulę i przecedzonej zupy z
grochu. Gdy się to wszystko dobrze zagotuje, przecedź przez durszlak, weź innych
szparagów całych, ugotuj osobno w wodzie, potym na wydaniu włóż w gorącą zupę i ugarniruj
szparagami.