Warszawskie

Wykonanie

Zaczęło się! Już po pierwszym studenckim zjeździe. Czteroletnia wygoda nocowania w Poznaniu, przyjeżdżania dzień wcześniej i buszowania bez opamiętania po sklepach dobiegła końca. Skończyła się miejscówka w której spędziłam cztery świetne lata ... zaczęły się dojazdy samochodem dość żmudne zresztą i czasochłonne. Człowiek do wygody potrafi się szybko przyzwyczaić, a ja jestem tego typowym przykładem, z drugiej strony ciężko się dziwić skoro jeszcze w maju 30 minut po zakończeniu zajęć docierałam do mieszkania. Doceniałam to szczególnie zimą gdy delektowałam się ciepłą herbatką z książką w ręce, podczas gdy co niektórzy znajomi zaczynali podróż autobusem.
Tymczasem teraz powrót do domu zajmuje mi co najmniej 3 razy tyle i wiąże się ze staniem w korkach, wracam zmęczona i zdenerwowana.
Na pocieszenie zajadam się ciachami, które sprawiają że na usta znów powraca uśmiech. Są przecudowne z tegorocznymi powidłami z węgierek.
Przepis na ciasteczka pochodzi z serii Biblioteczki Poradnika Domowego "Przepisy czytelników - WIOSNA" z 1994 roku.
Recepturę na powidła macie TUTAJ na wypadek gdyby ktoś z Was przypomniał sobie że miał je zrobić;)
Składniki
50 dag mąki
25 dag margaryny
15 dag cukru
2 jaja
8 dag drożdży
parę łyżek mleka
powidła śliwkowe
Dodatkowo
cukier na obtoczenie krążków
Sposób
Margarynę z mąką posiekać na stolnicy, dodać drożdże rozpuszczone w mleku, cukier, żółtka z 2 jajek i śmietanę. Gdy składniki się połączą, wyrobić rękami. Ciasto rozwałkować w połowie ciasta wykrawać szklanką pełne krążki, następnie w drugiej połowie połowie wykroić posługując się kieliszkiem dziurki do nałożenia powideł. Na 2 głębokich talerzach przygotować kolejno białka z 2 jajek oraz cukier. Ciastka z dziurką zanurzyć jedną stroną w białku a następnie w cukrze, następnie ułożyć na krążkach pełnych. Powstałe zagłębienia wypełnić powidłami. Piec na posmarowanej tłuszczem blaszce w temperaturze 180 stopni na złoty kolor.