Herbata

Herbata jest to napar zrobiony z liści i pąków grupy roślin należących do rodzaju Camelia. Mianem Herbaty określamy również produkt paczkowany, z którego dopiero po zagotowaniu wody i wrzuceniu woreczka ze sproszkowanymi listkami uzyskamy napój. Natomiast roślina herbaciana to krzew herbaty. W swej ojczyźnie Chińczycy stosują kilkaset nazw, aby zdefiniować herbatę. Wyróżniamy herbatę czarną czyli otrzymywaną w wyniku procesu: więdnięcia, skręcania, fermentacji i suszenia. Innym rodzajem jest herbata zielona, która powstaje z liści bez procesu fermentacji. Herbatę białą uzyskuje się z małych pączków, zebranych na wiosnę, które więdną i następnie są suszone. Herbata żółta, jej proces produkcyjny podobny jest do herbaty białej ale pozwala jej się na dłuższe schnięcie. Herbata Pu-erh czyli czerwona może być przechowywana nawet 50 lat, przechodzi dodatkowy proces fermentacji i leżakowania, ma bardzo korzystny wpływ na zdrowie.

Historia

Jak głosi legenda, cesarz chiński Shennong w roku 2737 p.n.e , wypoczywając zachwycił się smakiem zagotowanej wody, do której wpadły liście herbaty. Władca nakazał uprawę rośliny na terenie Chin. Liście herbaty zgniatano, suszono i formowano w tak zwane „cegiełki”, następnie zastąpiono „cegiełki” wersją w proszku. Wsypywano go do pojemnika z wrzątkiem i roztrzepywano specjalną trzepaczką. W Japonii spopularyzowano herbatę za panowania cesarza Sagi. W Europie początkowo znalazła się dzięki Holendrom. Herbata stała się powszechnie stosowana we Francji, Anglii, Holandii, Danii i Polsce.

Pochodzenie

Bardzo dużo herbaty produkuje się w Chinach, jednak dominują na rynkach również: Indie, Sri Lanka i Kenia. Od XIX wieku roślina uprawiana jest w Afryce na przykład w Mozambiku, Rodezji Południowej, Kamerunie i Burgundii.

Zastosowanie

Pierwszym tradycyjnym zastosowaniem herbaty jest napój aromatyczny. Można ją również stosować do leczenia oparzeń, owrzodzeń zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych, a także do przerywania wymiotów. Roślina jest używana w przemyśle farmaceutycznym, produkuje się z niej naturalną kofeinę (teinę), a z grubszych liści wytwarza się witaminę C i P. Z ekstraktów herbaty można uzyskać środki przeciwbólowe stanowiące substytut morfiny. W przemyśle wykorzystuje się barwniki herbaciane (żółty, zielony, brązowy) - są one całkiem nieszkodliwe. W krajach Azji herbata to przyprawa do dań mięsnych, a także warzyw, ryb, ryżu, mięczaków.

Właściwości

Herbaty mają liczne właściwości lecznicze, które znane są od kilku tysięcy lat. Medycy chińscy są zdania, że herbata czyści krew, przezwycięża ciężkie sny, regeneruje mózg, pomaga przy wzdęciach, rozjaśnia wzrok, wzmacnia odwagę, poprawia pamięć. Natomiast według angielskich naukowców picie herbaty wywołuje również negatywne skutki, mianowicie może zwiększać uczucie niepokoju i lęku oraz powodować fizyczne uzależnienie. Szczawiany występujące w herbacie mogą prowadzić, przy większym spożyciu, do chorób nerek.