Chocolate Chip Cookies

Wykonanie

Przywiozłam sobie z Londynu książkę kupiona za grosze jakieś, wyszperaną niedaleko National Gallery w antykwariacie (o tak, w Oxfamie, którego kocham miłością ponadczasową i ponadgraniczną - jak wyguglujecie sobie "Oxfam", wyskoczy pierwszy na górze). Książka ma tytuł jak stąd do Gdańska: Chocolate . W książce o czekoladzie można napisać wszystko: jak czekolada rośnie, o pardon, kakao jak rośnie, czekolad rodzaje, można też pisać o czekoladowych groszkach, czekoladowych zającach, podjadaniu czekolady, czekouzależnieniu, o wszystkim można, byle było brązowe, prostokątne i podzielone na małe kostki. A ta jest o całym zwierzyńcu, zaczynając od niebieskich hipopotamów czatujących na podkradnięcie komukolwiek tabliczki, rozanielonej krowie na czekoladowym haju, waniliowo charakternym indyku, który chodzi za hipkami jak upierdliwy pan ochroniarz w ekskluzywnym sklepie 1500+ za skarpetki i jest żywym alarmem na potencjalnych wyjadaczy. Jest też świnka, która ma brzuszek (no jak to świnka - widział ktoś świnię w wersji fit?) i pakuje w ten brzuszek ile wlezie.
Nie ma książki o czekoladzie bez przepisu z czekoladą, więc w towarzystwie świnki-wyżeraczki zrobiłam CCC - Chocolate Chip Cookies. Zabrałam się do pieczenia zanim popatrzyłam, że temperatura w farenheitach i gdzieś w środku strony mi śmiga 6 uncji. Lenistwo to moja mocna strona (panie spraw, żeby mi się chciało tak jak mi się nie chce), gdzie tam będę szukać w internecie tabelki z przelicznikiem stopni F na C. Otworzyłam pierwszą lepszą książkę z przepisami na muffiny, wyczytałam, że 170 C, coś mi się to średnio zgadzało, to nastawiłam an 190 stopni. Zgadzało mi się faktycznie średnio, bo robiłam ciasteczka, a nie muffiny. Pochlastało mi się, ale temperaturę wybrałam idealną. To się ładnie nazywa: na oko
Angielski jest fajny. Jedno słowo mi się spodobało, drugie rozśmieszyło. Mądre słówko do zapamiętania to cream, w sensie nie że krem, ale że weź zmiksuj na krem . A drugie samo się zapamiętało, bo fajne. Trzeba cream together until fluffy. Fluffy! Jakie cud-określenie!
Przepis zmieniony na moje z Chocolate, The Consuming Passion (co anglicy mają z tymi dużymi literami, że każdy wyraz musi się nimi zaczynać?!) Sandry Boynton. Tłumaczenie moje.
Składniki:
3/4 szklanki masła
3/4 szklanki brązowego cukru (demerary)*
1/4 szklanki brązowego cukru, ale ciemnego (muscodavo)*
1 jajko
1 i 1/3 szklanki mąki pełnoziarnistej (bez problemu do kupienia - ja użyłam pełnoziarnistej żytniej razowej, ale zwykła pszenna, byle pelnoziarnista, jak najbardziej się nada)
3/4 łyżeczki proszku do pieczenia
czekolady - dużo. W przepisie było 6 uncji. Ja nie mam zielonego pojęcia ile to jest jedna uncja, więc wsypałam na oko: tyle, żeby było dobrze i dużo. Jakbym miała to zamknąć w jakiejś mierze, to tak jedna szklanka? Ja dałam trochę białej, trochę gorzkiej i dużo czekogroszków. Możecie tu z rodzajami czekolady dowolnie kombinować.
* - moja uwaga: ja użyłam tylko 3/4 szklanki cukru kokosowego zamiast obu brązowych - trzeba posiekać w blenderze brązowy (albo zwykły) cukier z płatkami kokosowymi, przesypać do słoika, szczelnie zamknąć i odstawić na kilka dni. Po otwarciu z tego słoika tak cudownie pachnie kokosem, że co najmniej jakby się było w tropikach pod palemką. Jeśli nie masz cukru kokosowego albo nie chce Ci się go robić - daj brązowy. Ja jednak zakochałam się w kokosowym (o, a przepis na niego podam za niedługo)
Przygotowanie:
Nagrzej piekarnik do 190 stopni C. Ubij masło z cukrem na lekką i puszystą (fluffy w oryginale) masę. Wbij jajko i "dobij" je do masy (czyli ubij tak, żeby wszystko nadal było fluffy). Dosyp mąkę, proszek do pieczenia i całą czekoladę. W tym momencie następuje tradycyjne sprawdzanie smaku przed pieczeniem:
Jeśli ciasto zda egzamin, z reszty, która została w misce formuj dłońmi (najlepiej przechodzi patent ze zwilżonymi zimną wodą - masa nie klei się do rak, a ciasteczka na tym nie ucierpią) na małe kulki, mniej więcej wielkości orzecha włoskiego i układaj na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Układaj kuleczki z minimum 2,5-centymetrowych odstępach, bo lekko rozjeżdżają się na boki podczas pieczenia. Nie tracą jednak swojego kształtu (więc jak zrobisz im wicherki na czubku, to będą z wicherkiem i po upieczeniu). Piecz przez 10 minut. Po wyjęciu mogą być miękkie, jeśli dotkniesz je palcem, ale w 3 minuty stwardnieją na kruche ciasteczka.
Sandra Boynton, Chocolate - The Consuming Passion
O książce wyjątkowo napisałam wcześniej - idź do początku wpisu :)