Błonnik pokarmowy

Wykonanie

Błonnik pokarmowy
W prawidłowym żywieniu każdego człowieka (bez względu na okres jego rozwoju) bardzo ważną rolę odgrywa błonnik pokarmowy, stąd jest konieczne dostarczenie jego odpowiednich ilości wraz z pożywieniem. Zgodnie z zasadami prawidłowego żywienia dzienne spożycie błonnika powinno wynosić 27-40g.
Błonnik stanowi swoistą mieszaninę substancji pochodzenia roślinnego o charakterze polisacharydowym ( pektyny, celuloza, skrobia) oraz niepolisacharydowym (ligniny, kutyny).Błonnik występuje tylko w produktach roślinnych (stanowi główną część składową błon komórek roślinnych . Przez organizm ludzki nie jest trawiony, dlatego też zaliczany jest do tzw. substancji balastowych pożywienia – czyli nie trawionych w przewodzie pokarmowym człowieka. Nie trawienie błonnika powoduje tym samym, że nie jest on wykorzystywany przez ustrój człowieka jako substancja odżywcza. Niemniej w świetle współczesnych badań błonnik jest substancją która warunkuje prawidłowy rozwój i odgrywa wiele ważnych funkcji w organizmie człowieka. Spożywanie dużych ilości błonnika poprawia perystaltykę jelit. Włókna roślin wiążą wodę i pęcznieją w jelitach. W ten sposób objętość masy pokarmowej znajdującej się w jelitach zwiększa się masując jelita i pobudzając ich ruch robaczkowy, wskutek czego masa pokarmowa szybciej się przesuwa i szybciej zostaje wydalona na zewnątrz tym samym w przewodzie pokarmowym nie zalegają toksyczne substancje, które mogłyby przeniknąć do krwiobiegu i powodować infekcje i stany zapalne. Błonnik wchłania również wiele produktów fermentacji, które zakwaszają przewód pokarmowy i powodują zgagę, czasem też wrzody.
W produktach żywnościowych błonnik pokarmowy występuje w dwóch postaciach (frakcjach). Frakcji rozpuszczalnej w wodzie – pektynowej której źródłem są owoce (jabłka, gruszki, morele, cytrusy oraz owoce jagodowe, porzeczki) i warzywa strączkowych oraz większa część warzyw korzeniowych. Ten rodzaj błonnika znajduje się również w płatkach owsianych oraz pieczywie pełnoziarnistym. Oraz we frakcji w wodzie nierozpuszczalnej czyli celulozowej (warzywa kapustne, szparagi, fasola, otręby pszenne, ryż, kukurydza i orzechy oraz kasze, pieczywo razowe, nasiona). Obie frakcje błonnika pokarmowego wykazują działanie obniżające poziom cholesterolu w surowicy krwi. Jest to możliwe dzięki zmniejszeniu przez nie wchłaniania cholesterolu z przewodu pokarmowego oraz hamowanie wytwarzania cholesterolu w wątrobie.
Najistotniejsze jednak działanie błonnika pokarmowego na organizm jest związane z jego działaniem przeciwnowotworowym. Udowodniono bowiem, że diety bogatobłonnikowe zmniejszają znacznie ryzyko wystąpienia raka jelita grubego. Obecność błonnika pokarmowego w pożywieniu chroni komórki błony śluzowej jelita grubego przed szkodliwym działaniem substancji toksycznych pochodzących z żywności lub wytwarzanych w procesach fermentacyjnych jelita (metale ciężkie, kwasy żółciowe i niektóre azotyny, które należą do substancji rakotwórczych).
Korzystne efekty spożywania błonnika wraz z pożywieniem uzyskuje się w profilaktyce i leczeniu otyłości i cukrzycy oraz kamicy pęcherzyka żółciowego. Ponadto spożycie odpowiednich ilości produktów dostarczających błonnika w codziennym żywieniu ma znaczenie w profilaktyce miażdżycy.
*wpływa na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
*reguluje pracę przewodu pokarmowego poprzez zapobieganie zaparciom, biegunkom i wzdęciom
*przeciwdziała otyłości i cukrzycy (normuje poziom glukozy, znacznie zmniejsza wydzielanie insuliny)
*obniża poziom złego cholesterolu
*udowodnione działanie przeciw nowotworowe (zapobiega nowotworowi okrężnicy, rakowi jelita grubego, kamicy pęcherzyka żółciowego)
Aby dzienne spożycie błonnika pokarmowego utrzymywało się na poziomie 27-40 g należy jeść produkty roślinne jak: kasze, mąki razowe, nasiona roślin strączkowych, płatki zbożowe, otręby oraz warzywa i owoce (koniecznie nieobrane). Jeżeli w naszym codziennym jadłospisie znajdzie się 5-6 kromek razowego pieczywa, ok 500 g różnych warzyw, 2 łyżki kaszy gryczanej oraz 2 średnie jabłka to dostarczymy organizmowi dziennej potrzebnej ilości błonnika.