pełna bakalii strucla z makiem

Wykonanie

Typowa świąteczna strucla z makiem. Pełna bakalii i zabójczo pachnąca skórką pomarańczową i rumem. Z podanej porcji wychodzą dwie naprawde duże strucle. Przepis cytuję za Margarytką: (oryginał tutaj)
Rozczyn:
50 g drożdży
1 łyżka letniego mleka
1 łyżka mąki
1 łyżeczka cukru
Ciasto:
4 żółtka
150 g cukru
¾ szklanki mleka
szczypta soli
500 g mąki
2 łyżki cukru waniliowego
100 g masła
Masa makowa:
500 g maku
1 litr mleka
250 g cukru
50 g masła
10 g drodży
2 białka
kilka kropli olejku migdałowego (dodałam rum)
150 g bakalii: orzechy, rodzynki, migdały, skórka cytrynowa albo pomarańczowa (dałam dużo więcej i dodałam daktyle, zależy co kto lubi)
Masa:
Mak zalać mlekiem, doprowadzić do wrzenia i gotować około 30 minut na wolnym ogniu. Ostudzić, odsączyć na bardzo drobnym sicie wyłożonym gazą, dobrze odcisnąć. Zemleć trzykrotnie razem z bakaliami (oprócz skórki cytrynowej/pomarańczowej).
Drożdże rozetrzeć z 1 łyżeczką cukru, dodać je do maku razem z cukrem, aromatem, skórką cytrynową albo pomarańczową i stopionym masłem. Białka ubić na sztywną pianę, dodać do masy i delikatnie wymieszać.
Ciasto:
Przygotować rozczyn: połączyć cukier z letnim mlekiem, rozmieszać drożdże i dodać mąkę.
Żółtka utrzeć z cukrem (najlepiej drewnianą kulą do ucierania ciasta), dodać mąkę, rozczyn i roztopione, ale nie ciepłe masło i pozostałe produkty. Wyrobić na gładkie ciasto.
Zostawić na ok 60 minut w ciepłym miejscu do wyrośnięcia. Ciasto powinno być dosyć luźne, ale nie lepiące.
Ciasto podzielić na 2 części, rozwałkować na prostokąt o grubości 1 -1,5 cm, nałożyć masę makową i zawinąć.
Przełożyć na papier na dużej blasze, albo włożyć w dwa korytka wysmarowane masłem i posypane mąką (w korytkach makowiec wyrasta bardziej do góry, bo ograniczają go brzegi i nie jest taki płaski – ja lubię płaski). Zostawić na pół godziny aż podrosną, nakłuć widelcem na całej długości, posmarować wodą albo rozkłóconym jajkiem i wstawić do nagrzanego do 170 stopni piekarnika.
Piec około 30 - 40 minut – do ładnego zrumienienia.
Po wystygnięciu polukrować (lukier utrzeć z cukru pudru, soku z cytryny i gorącej wody).