Po upieczeniu pozostawiam bezy w piekarniku, by ostygły.

Wykonanie

Co rusz życie robi nam niespodzianki. Pomimo, że staramy się je kontrolować, kalkulować każdy nasz życiowy ruch, nie jesteśmy w stanie wszystkiego przewidzieć. Życie to nie szachy. W każdej chwili może pojawić się obcy pionek zaburzający cały układ. Zmusza do wykonania bezsensownych ruchów lub skazuje na bezruch. Kiedyś takie sytuacje doprowadzały mnie do szału. Denerwowałam się, tupałam nogami, niczym dziewczynka, której zabrano ukochaną zabawkę. W moim życiu lubiłam porządek, przewidywalność. To dawało mi wielkie poczucie bezpieczeństwa. Zaburzenie owego ładu powodowało panikę i strach. Gdy moje życie zaczęło pędzić, jednocześnie coraz częściej pojawiały się w nim tego typu sytuacje. Wiedziałam, że albo zmienię moje podejście albo zwariuję. Nie było jednak tak łatwo. Nie da się z dnia na dzień zmienić siebie, własnego myślenia. Miałam jednak szczęście i spotkałam na mojej drodze cudownych ludzi. Pojawiła się joga, medytacja. Nauczyłam się zatrzymywać, oddychać, płynąć z życiem i pozwalać mu na własne scenariusze. Czasem zaufanie losowi jest najlepszym rozwiązaniem. Czasem to jego scenariusz jest tym najlepszym dla nas. Jeszcze parę lat temu nie myślałam, że będę w tym miejscu, że będę mogła dzielić się z Wami moją kuchnią, a przede wszystkim, że moje przepisy będą inspirować innych. To daje siłę by dalej gotować i bawić się kuchnią. Dzisiaj w podzięce mam dla Was niespodziankę, bo wiem, że wielu wegan tęskni za smakiem bezy. Ja od czasu do czasu, w drodze wyjątku jadam jajka, więc przepis ten opracowałam specjalnie dla Was. Macie przed sobą prawdziwy wegański tort bezowy, o dziwo, którego bazą jest woda pozostała po puszce z cieciorki. Brzmi nieprzekonywająco? Też w to nie wierzyłam, ale to nic innego jak magia. Niestety, do przepisu potrzebny jest biały cukier, dlatego torciku nie zaliczam go tych zdrowym wypieków. Raz na jakiś czas możemy przecież poszaleć ;p Obiecuję, spróbuję z czasem opracować przepis z ksylitolem . A tak wracając do poniższego torciku, jest pyszny. Beza wegańska smakuje praktycznie jak ta prawdziwa! Zresztą, nie ma co zachwalać, trzeba po prostu spróbować! :*
wegańskie
Wegański tort bezowy (dacquoise) z jaglanym kremem kawowym i daktylami
beza:
- 140-150 ml wody z puszki po cieciorce (puszka 400 g)
- 220 g drobnego cukru do pieczenia
- 1 łyżka kakao
- 1 łyżeczka mąki ziemniaczanej
- 1 łyżeczka octu winnego
- 50 g daktyli, dość drobno pokrojonych
- 50 g kalifornijskich śliwek suszonych, drobno pokrojonych
- 50 g orzechów włoskich, drobno pokrojonych
Wszystkie składniki powinny mieć temperaturę pokojową. Cieciorkę odsączam z wody. Otrzymany płyn przelewam do miski i już traktuję jak kurze białka.
Ubijam na wysokich obrotach dopóki nie uzyskam sztywnej piany. Trwa to trochę dłużej niż ubijanie białek jaj, jednak bądźcie cierpliwi - efekt jest tego warty.
Do ubitej piany dodaję stopniowo, małymi porcjami cukier i za każdym razem dłuższą chwilę ubijam (cukier musi się rozpuścić).
Teraz dodaję mąkę ziemniaczaną. Znowu ubijam. Następnie kakao. Ubijam. Na samym końcu ocet jabłkowy. Ubijam. Ma powstać sztywna i gęsta piana.
Na sam koniec dodaję pokrojone bakalie i orzechy i delikatnie mieszam.
Otrzymaną masę przekładam łyżką na papier do pieczenia, tworząc trzy większe bezy. Mają być lekko spłaszczone, gdyż będą stanowić warstwy naszego tortu.
Całość wkładam do piekarnika nagrzanego do 120 st. C (termoobieg). Po godzinie zmniejszam temperaturę do 100 st. C i suszę jeszcze 2-2 , 5 h. Czas suszenia może się różnić w zależności od piekarnika i grubości bez. Są gotowe, kiedy bez problemu odchodzą od papieru do pieczenia.
jaglany krem kawowy:
- 100 g kaszy jaglanej
- 200 ml mleka roślinnego
- 80 ml espresso
- 2 łyżki oleju kokosowego
- 100 g syropu z agawy
- 2 łyżki amaretto lub rumu
- kilka kropel esencji migdałowej
- szczypta soli
- do przybrania: daktyle (najlepiej świeże), suszone śliwki, orzechy włoskie, cukier puder
Przed ugotowaniem, aby pozbyć się goryczki suchą kaszę przepłukuje wrzątkiem. Wodę odlewam.
Kaszę jaglaną gotuję na miękko w mleku i espresso (ok. 30 min). W połowie gotowania do gotującej się kaszy dodaję resztę składników.
Masę przekładam do malaksera i blenduję na gładką masę. Jeśli jest zbyt gęsta dodaję odrobinę mleka.
Teraz zabieram się za przygotowanie mojego tortu. Pierwszy krążek bezy kładę na talerzu odwrotnie niż się piekł i delikatnie go spłaszczam. Kładę 1/2 masy i przykrywam ją drugim krążkiem, również odwrotnie niż się piekł. Bardzo delikatnie go spłaszczam i kładę pozostałą masę*. Ustawiam ostatni krążek bezowy, tym razem tak, jak się piekł. Całość dekoruję orzechami, suszonymi śliwkami, daktylami i oprószam cukrem pudrem.
Smacznego!
Beza jest w pierwszy dzień bardzo chrupiąca, na drugi dzień delikatnie wilgotnieje od jaglanego kremu i pięknie przechodzi smakami. Nie przechowujemy jej w lodówce, ale najlepiej w chłodnym, suchym miejscu. *Jeśli chcesz w ułożoną na bezie masę możesz włożyć kilka świeżych daktyli, śliwek lub orzechów, na bogato :).
Inspiracją był ten przepis .