Kasza

Są to dostępne na rynku rozdrobnione, jadalne nasiona różnych zbóż. Wśród nich wyróżnić można: kaszę jaglaną, kaszę jęczmienną, kaszę gryczaną, kaszę kukurydzianą, kaszę mannę, kuskus. Kasze są źródłem witamin z grupy B, PP, E, składników mineralnych, żelaza, magnezu, wapnia, miedzi, cynku, krzemu, manganu. Niedoceniane kasze to kopalnia skrobi o szczególnej zalecie: zawarta w kaszach rozkłada się na glukozę, co oznacza że jest idealnym żrodlem energii.

Kasza jaglana

Powstaje z ziaren prosa poprzez ich łuskanie. Charakteryzuje się delikatnością smaku ze względu na wysoka zawartość skrobi, bo 65%. Zaletą jagły jest to, ż w swym składzie nie zawiera glutenu, przez co mogą ją spożywać osoby na diecie bezglutenowej. Jagłę można stosować w kuchni jako dodatek do mięs, owoców i jako zagęszczacz. Świetnie smakuje krem z jagły z dodatkiem moreli i rodzynek. Ma niezwykłe właściwości zdrowotne. Jest jedyną kaszą o działaniu zasadotwórczym i najbogatszym wśród nich źródłem żelaza i miedzi. Dostarcza wysokowartościowe białko i witaminy z grupy B: tiaminy, rybolafiny, pirodyksyny. Składnikiem kaszy jaglanej, który wpływa na skórę, włosy, paznokcie oraz stawy, jest krzemionka. Leczy choroby nerek, trzustki,wątroby i jelit. Jagła wykorzystywana jest też w medycynie chińskiej. Polecana jest również jako środek odchudzający, ponieważ oczyszcza organizm z toksyn i dostarcza niezbędnych witamin

Kasza jęczmienna

Powstaje ona z jęczmienia i jest najpopularniejszą kaszą wśród pozyskiwanych w Polsce. Wyróżnia się 3 rodzaje kaszy jęczmiennej:

Pęczak – są to pełne ziarna jęczmienia pozbawione łuski i wypolerowane. Służy do wyrobu pozostałych rodzajów kasz jęczmiennych, rzadko do spożycia. Używa się go w wędkarstwie jako przynętę.:

Kasza jęczmienna perłowa – jest to pęczak pokruszony na duże części poddany polerowaniu, przez co ma postać okrągłych i gładkich jak perły cząstek. Może być drobna, średnia bądź gruba. Kasza jęczmienna łamana. Kasza jęczmienna jest źródłem niacyny, czyli witaminy PP i błonnika. Polecana jest osobom z problemami trawiennymi oraz z podwyższonym poziomem cholesterolu. Kaszę jęczmienną stosuje się w kuchni jako podstawowy składnik krupniku oraz dodatek do mięs. Kasza gryczana Wytwarzana jest z gryki, a dokładniej z jej łuskanych i uprażonych ziaren. Jest bogatym źródłem białka, szczególnie lizyny i tryptofanu, oraz kwasu foliowego i minerałów: cynku, manganu oraz potasu i fosforu. Właściwości kaszy gryczanej są niezastąpione przez inne kasze. Medycyna ludowa stosowała ją jako środek rozgrzewający oraz regulujący obfite menstruacje. Ma zbawienny wpływ na dolegliwości układu krążenia i pomaga zwalczyć nadciśnienie. Delikatna konsystencja ugotowanej kaszy gryczanej korzystnie wpływa na pracę jelit, nie zawiera glutenu. Kasza kukurydziana Wytwarzana jest z kukurydzy i ma postać grysiku. Bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe i witaminę E. Popularna jako składnik placków i tortilli, szczególnie w krajach Ameryki Południowej i Środkowej. Potrawy znane pod nazwą polenta czy małamyga są na bazie właśnie kaszy kukurydzianej. Jeśli chodzi o właściwości kaszy kukurydzianej, to polecana jest w żywieniu niemowląt, chorych na hiperlipidemię, miażdżycę oraz cierpiącym na chorobę niedokrwienną serca. Kasza manna Pozyskuje się ją z ziaren pszenicy. Doceniana ze względu na lekkostrawność przez osoby z problemami trawiennymi. Popularny grysik jest bogatym źródłem jodu i łatwo przyswajalnej skrobi. Mogą ją spożywać osoby z chorobami dróg żółciowych, wątroby, trzustki i stanami zapalnymi układu pokarmowego. Szczególnie polecana chorym na schorzenia nerek i dróg moczowych. Poddana preparowaniu kasza manna po ugotowaniu przybiera postać kleiku. Sprawdza się jako składnik zup mlecznych, budyni, kremów.

Kuskus Otrzymywany z pszenicy twardej typu duruum wywodzi się z terenów północno – zachodniej Afryki. Jest to właściwie produkt spożywczy z mąki, wody oraz dodatków. Zaletą tej potrawy jest lekkostrawność i pożywność. Bogactwo białka i węglowodanów, to niestety jedyna zaleta kuskusu. Brak błonnika oraz znikoma ilość minerałów i witamin sprawia, że kuskus nie jest polecany przez dietetyków. W kuchni jest popularnym składnikiem wykorzystywanym i na słodko, i na ostro. Dania, w których kuskus jest podstawą, to kuskus z baraniną czy kuskus z dynią.