Odwrócona tarta cebulowa

Wykonanie

Od dwóch tygodni Tygrysiątko ma ospę…i jak na Tygrysiątko przystało albo jest nieznośne albo zapatrzone w komputer. Ja z kolei oddaję się pracom ogrodowym: plewię, sieję i sadzę…aby za kilka tygodni cieszyć się swoimi warzywami. Na razie cieszę się szczypiorkiem, pietruszką…i świętym spokojem…bo jak pochylona za krzakami porzeczki plewię zagonki, to jestem poza zasięgiem wzroku wszystkich „mamodajów”:) Od czasu do czasu zaglądam jednak do kuchni, żeby ich nie zamorzyć głodem.
Dziś proponuję odwróconą tartę cebulową a do tarty cebulowy wiersz naszej noblistki…bo cebula ma w sobie to coś, co jednych inspiruje do tworzenia „poezji w smaku” a innych do tworzenia poezji w słowach:)
Składniki:
mąka pszenna- 2 szklanki,
margaryna- 200 g,
żółtko jaja- 2 szt,
zimna woda- 3 łyżki,
sól do smaku,
cebula- 8-10 szt,
zioła prowansalskie do smaku,
ocet balsamiczny- 2-3 łyżki,
pieprz do smaku,
olej do smażenia cebuli wg potrzeby.
Mąkę przesiać. Dodać sól, żółtka, posiekaną zimną margarynę a następnie zacząć zagniatać ciasto. W miarę potrzeby dolać dwie lub trzy łyżki zimnej wody. Uformować z ciasta kulę, zawinąć w folię spożywczą i odstawić do lodówki na dwie godziny.
Cebule obrać i pokroić w ósemki. Na patelni rozgrzać olej i dodać cebulę. Smażyć kilka minut a potem posypać ziołami. Dolać dwie/ trzy łyżki octu balsamicznego. Smażyć aż płyn odparuje. Zeszkloną cebule przełożyć na dno blaszki. Schłodzone ciasto cieniutko rozwałkować i rozłożyć na warstwie cebuli. Piec w temperaturze ok. 200-210 stopni około 40 minut.
Po upieczeniu poczekać aż tarta przestygnie i wyjąć ją na paterę odwracając blaszkę. Podawać udekorowane jajkami na twardo i np. zieloną cebulką.
Cebula ma podobno dłuższy łańcuch DNA niż człowiek…ciekawe czy Szymborska o tym wiedziała?
Cebula – Wisława Szymborska
Co innego cebula.
Ona nie ma wnętrzności.
Jest sobą na wskroś cebula
do stopnia cebuliczności.
Cebulasta na zewnątrz,
cebulowa do rdzenia,
mogłaby wejrzeć w siebie
cebula bez przerażenia.
W nas obczyzna i dzikość
ledwie skórą przykryta,
inferno w nas interny,
anatomia gwałtowna,
a w cebuli cebula,
nie pokrętne jelita.
Ona wielekroć naga,
do głębi itympodobna.
Byt niesprzeczny cebula,
udany cebula twór.
W jednej po prostu druga, w większej mniejsza zawarta,
a w następnej kolejna,
czyli trzecia i czwarta.
Dośrodkowa fuga.
Echo złożone w chór.
Cebula, to ja rozumiem:
najnadobniejszy brzuch świata.
Sam się aureolami na własną chwałę oplata.
W nas – tłuszcze, nerwy, żyły,
śluzy i sekretności.
I jest nam odmówiony
idiotyzm doskonałości.