KINDER PARTY - propozycje zabaw

Wykonanie

Mam kilkuletnie doświadczenie w roli animatorki zabaw zarówno w swoim własnym "domowym przedszkolu";) jak i na szerszą skalę, tj. na przyjęciach urodzinowych "małych klientów", podczas współpracy z fundacją dr Clown czy jako animatorka podczas ogólnopolskich kampani społecznych np.: 1+1=3
Pomyślałam, że zdobytym doświadczeniem mogę podzielić się z Wami:) Być może przedstawione propozycje zabaw czy przygotowane scenariusze urodzinowych imprez zechcecie wykorzystać podczas kinder party czy codziennych zabaw z dziećmi.
Dzieci mają niespożyte zapasy energii, uwielbiają się przemieszczać, ruszać, działać! Przedstawione poniżej propozycje zabaw uwzględniają dziecięce oczekiwania względem dynamicznej zabawy. Jeśli tylko uda nam się wygospodarować przestrzeń do ich przeprowadzenia możemy być pewni dobrej zabawy!
1. Z abawy zapoznawcze
Poznajemy się - stajemy w kręgu, pierwsza osoba mówi swoje imię i dodaje jakąś rzecz, zwierzę, roślinę na pierwszą literę jego imienia, przy czym wykonuje gest pokazujący tą rzecz. Np. Artur jak arbuz(i pokazuje rękoma jak wygląda arbuz). Kolejna osoba powtarza słowa i gesty poprzednika, następnie przedstawia się sama. Kolejni uczestnicy zanim podadzą własne imiona, powtarzają prezentacje wszystkich przedstawionych już osób.
Porządki - zadaniem małych gości jest ustawienie się w jednym rzędzie według wytycznych osoby prowadzącej zabawę- według wzrostu, długości włosów czy wielkości butów. Muszą to jednak zrobić z zamkniętymi oczami i nic nie mówiąc. Powyższe dwa warunki muszą być koniecznie spełnione by zabawa była udana.
2. Smok – zabawa ruchowa
Kilku uczestników tworzy łańcuch przez podanie sobie rąk. Osoby znajdujące się na początku i końcu łańcucha stają się głową i ogonem smoka. Na dany znak „głowa” ma za zadanie złapać „ogon”. Rzecz jasna zadanie to utrudnia jej dłuuugi tułów;) Kiedy jej się to uda następuje zamiana ról.
3. Goofi – zabawa ruchowa (przydadzą się szaliczki).
Wszyscy uczestnicy zamykają oczy. Każdy wyciąga przed siebie rękę z zaciśniętą dłonią i kciukiem do góry. Chodząc po sali, w poszukiwaniu Goofiego - którego wyróżnia fakt, że nie wydaje on żadnego głosu. W wypadku dotknięcia kogoś każdy pyta: „Goofi?”, jeżeli napotkana osoba również zapyta „Goofi?”, to znaczy, że nie jest to Goofi i należy szukać dalej. W pewnej chwili napotyka się kogoś kto nic nie odpowiada. Jest to oczywiście Goofi! Gracz, który znalazł tego stworka kładzie mu ręce na ramiona i sam również przestaje mówić poruszając się po sali wraz z nim. Każda następna osoba dołączając się do niemego Goofiego staje się jego częścią . Kiedy uczestnicy połączą się w jeden ogromny wąż - można otworzyć oczy. Goofiego wybiera prowadzący szepcąc jednej osobie do ucha ,że staje się Goofim lub sam prowadzący odgrywa tę rolę.
Rzucamy do celu (konkurs - ćwiczymy koordynację wzrokowo-ruchową)
Do przeprowadzenia zabawy możemy wykorzystać piłeczki pin-pongowe ale z powodzeniem możemy je zastąpić małymi pluszakami. Naszym celem może być kosz bądź kuchenna miska.
5. Ćwiczymy słuch i czujność! (skradamy się do celu)
Wybieramy jedną osobę, która będzie nasłuchiwać, czy nikt się nie skrada. Z zamkniętymi oczami staje na końcu sali. Pozostali cichutko skradają się w tym kierunku. Gdy nasłuchujący coś usłyszy mówi „stop” - wtedy wszyscy nieruchomieją. Następnie pokazuje kierunek i mówi, ile kroków trzeba zrobić, by odkryć intruza. Jeśli celnie wskaże, osoba odkryta staje się nasłuchującym, jeśli nie - wracamy do zabawy. Gra toczy się do momentu, gdy ktoś ze skradających dotknie nasłuchującego. Wtedy następuje zmiana .
6. Robociki (bawimy się w operatorów robotów)
Uczestnicy stoją w parach - jedna osoba jest „robotem”, druga jest „mechanikiem”. Robota uruchamia się przyciskiem na głowie, kładąc mu nań płaską dłoń. Robot rusza do przodu. Dotknięcie jego prawego ramienia powoduje skręt w prawo, dotknięcie lewego - skręt w lewo. Krok robota można przyspieszyć „przekręcając gałkę” na plecach. Zatrzymać robota można kładąc mu ponownie dłoń na głowie. Mechanik idąc z tyłu za robotem , kieruje go tak, aby uchronić go przed zniszczeniem, gdyż robot dochodząc do przeszkody nie zatrzymuje się i wchodzi na nią. Po pewnym czasie następuje zamiana ról.
Oczywiście mechanicy muszą tak prowadzić swoje roboty, by nie doprowadzić do kolizji!
7. Mumie – konkurs na czas
Dzieci dobierają się w pary (na każdą parę potrzebna rolka papieru toaletowego). Ustalamy, że jedno z nich np. niższe będzie mumią, musi więc stać nieruchomo i pozwolić drugiej osobie owinąć się papierem. Ustalamy, że wygrywa para, która pierwsza upora się z zadaniem, lub czyja mumia będzie najlepiej wykonana.
8. Polecenia przy muzyce
Gra muzyka . W chwilach, gdy muzyka milknie padają polecenia wykonania krótkich działań w ruchu np.: uścisnąć jak najwięcej rąk, uścisnąć jak najwięcej kostek u nóg, spojrzeć jak największej liczbie osób głęboko w oczy, zgrupować się według koloru oczu itd.
Dotknij czegoś - Dzieci biegają w trakcie, gdy gra muzyka na ciszę w muzyce prowadzący zabawę mówi np. dotknij czegoś, co jest: okrągłe, czerwone. Dzieci odnajdują i dotykają przedmiot o wskazanych cechach - podczas zabawy z dziećmi starszymi możemy podawać jednorazowo większą ilość cech.
9. Zabawy z chustą animacyjną (w tych zabawach można ją zastąpić prześcieradłem lub kocem.
sałatka owocowa
Wszyscy stają w kręgu, trzymając w dłoni kawałek prześcieradła. Prowadzący dzieli uczestników na równe grupy, każda z nich przyjmuje nazwę jakiegoś owocu. Prowadzący wymienia grupy owoców np. ”jabłka i śliwki”, wtedy osoby, które „są” tymi owocami muszą szybko zamienić się miejscami (biegnąc dookoła chusty, lub przebiegając pod nią). Na hasło: „sałatka owocowa” wszyscy zmieniają miejsce. Ta osoba , która zrobi to ostatnia może dalej prowadzić zabawę.
Pomniki
Jedno lub dwoje dzieci wchodzi pod chustę (prześcieradło) i ustawia się w dowolnej pozie tworząc „pomnik”. W tym czasie pozostali odwracają się. Na znak prowadzącego dzieci odwracają się, „badają” pomnik dotykiem, a następnie starają się w grupach odtworzyć go. Prowadzący odsłania pomnik, wszyscy sprawdzają podobieństwo kopii do oryginału. Wygrywa dziecko/para, której rzeźba jest najbardziej zbliżona do oryginału.
Można zastosować wersję bez dotykania, tylko przyglądając się zakrytej figurze i później starać się ją odtworzyć.
Lawina
W oznaczonym rogu sali stoi czworo osób trzymających chustę (prześcieradło) – to nasza lawina. Reszta grupy zajmuje miejsca po przeciwnej stronie. Na sygnał prowadzącego „lawina” biegnie w kierunku uciekających kolegów, próbując ich nakryć. Osoby schwytane dołączają do lawiny i biegną ścigając pozostałych. Wygrywa osoba, której najdłużej uda się pozostać poza lawiną.
Przyjemnej zabawy!!!
Scenariusze zabaw :
c.d.n.