Wykonanie
Wczorajszy dzień był jednym z bardziej zabieganych w ciągu ostatnich dni. Dzień spędzony na wszystkim i niczym, bo czym można nazwać zakupy, sprzątanie? Potencjalnie zestawiłam jedną z ulubionych rozrywek kobiety i jeden z bardziej irytujących ją obowiązków. Połączenie nie było złe. Ktoś powiedziałby, że całość stworzyła męczący dzień, po który należałoby spać przynajmniej do 10. Mój organizm niestety obudził mnie chwilę tylko po piątej, co też spowodowało, że gdyby ktoś chciał zrobić mi kawał i wpaść do domu o szóstej, zobaczyłby mnie, pijącą
kawę i piszącą po angielsku esej.A wracając do porządków, dzięki nim w głównej mierze na śniadanie miałam dziś właśnie tę
kaszę. Leżała gdzieś w czeluściach kuchennej szafki, zapomniana, a nawet powoli terminująca się, co uznałam za wystarczający powód do jej wykorzystania.Kolejnymi mogłyby być z pewnością jej właściwości - jak głoszą źródła, pozytywnie wpływa ona n a układ krążenia i pracę układu pokarmowego, o bniża poziom cholesterolu we
krwi, a nawet przyspiesza przemianę materii . Ponadto zawiera błonnik, wapń, cynk, żelazo, błonnik i potas, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz witaminy. Z ukłonem dla maturzystów wspominam, że orkisz p oprawia koncentrację i wzmacnia aktywność mózgu, co może nie będzie jakimś spektakularnym przełomem w nauce, niemniej, podobnie jak
orzechy, nigdy nie zaszkodzi. Kwas krzemowy, zawarty w orkiszu, korzystnie wpływa na wygląd skóry, włosów i paznokci . Co też ważne, gluten zawarty w orkiszu jest dobrze traktowany przez bezglutenowców. Wniosek - zdecydowanie warto sobie o nim "przypomnieć", albo też kupić i spróbować po raz pierwszy.
Kasza orkiszowa w smaku jest całkiem łagodna, przypomina mi nieco
kaszę jęczmienną. Dziś podałam ją na słodko, ale nieraz sprawdzała się u mnie jako zamiennik
makaronu lub
ryżu w obiedzie.
