Wykonanie
Szczerze mówiąc dopiero niedawno (jakieś 2, 3 lata temu) zorientowałam się, że używałam
cukru wanilinowego, nie
waniliowego i zgłupiałam. Przecież ostatnia rzecz jakiej chciałam, nadal tak jest, to dodawanie chemicznych aromatów do moich ciast. Oczywiście przerzuciłam się na prawdziwą
wanilię, jednak, co tu ukrywać, wychodzi to o wiele drożej.
Cukier wanilinowy kosztuje ok 50 gr, podczas gdy ten z prawdziwą
wanilią 3 zł (czyli 6
razy drożej). Kupna esencja, w Marks&Spencer np., to wydatek 18 zł.- dużo, ale starcza na dłużej. Można także dodawać do potraw nasionka ze świeżo rozciętej
laski wanilii, wtedy cena produktów, które potrzebujemy wzrasta dodatkowo o ok. 10 zł.Zdecydowanie najbardziej ekonomicznym sposobem jest zrobienie własnego
cukru waniliowego. Wystarczy 1
laska wanilii, by otrzymać pełną szklankę.Oczywiście aromat prawdziwej
wanilii różni się dość znacznie od tego sztucznego, jest głęboki i złożony-nic
dziwnego, składa się na niego aż 250 związków chemicznych, podczas gdy etylowanilina w cukrze jest nachalna i jednoznaczna. Potrawa staje się bardziej autentyczna, może nawet szlachetna, gdy możemy w niej dostrzec malutkie, urocze, czarne ziarenka :)Składniki:1 szklanka drobnego
cukru1
laska wanilii1 szczelnie zamykany słoiczekWykonanie:
Cukier wsypać do słoiczka.
Laskę wanilii przekroić na pół, wybrać nasionka i wsypać je do
cukru. Pozostałej skórki nie wyrzucać- również włożyć do słoiczka. Nasiona mogą się trochę kleić. Jeśli utworzą się z nich grudki, należy rozetrzeć je palcami, by połączyły się z
cukrem. Słoik szczelnie zamknąć i odstawić na 2 tygodnie. Po tym czasie
cukier jest gotowy do użycia