Borowik brunatny - podgrzybek

Wykonanie

Borowik brunatny Boletus badius - to dobrze znany wszystkim amatorom grzybów podgrzybek, nazywany także czarnym łepkiem.
Moje dania z podgrzybkami :
- Polędwiczki drobiowe z borowikami
- Borowiki w marynacie miodowej
- Pasta z grzybów leśnych
- Pierogi z kapustą i grzybami
- Pasztet z grzybami
- Grzyby duszone, pasteryzowane
- Grzyby marynowane
- Sakiewki z podgrzybkami
- Sos tatarski
Kapelusz podgrzybka dorasta do 15-20 cm średnicy. Początkowo półkulisty z podwiniętym brzegiem. Później rozpościera się i staje się spłaszczony, poduchowaty. Młode kapelusiki są zamszowe, pilśniowe i ciemnobrązowe, prawie czarne - stąd jedna z nazw. Starsze raczej gładkie, nagie, brązowe, ciemnobrązowe, kasztanowobrązowe. Po deszczu stają się nieco lepkie i połyskujące.
Rurki od spodu kapelusza przyrastają do trzonu, długie do 10 mm. Mają kolor jasnoochrowy, bladożółty, u starszych osobników żółty, zielonożółty. Pory tej samej barwy co rurki. Po przecięciu albo uciśnięciu zmieniają kolor na sinozielony .
Trzon wysokości do 12 cm i grubości do 5 cm. Początkowo beczułkowaty, potem pałkowaty, walcowaty. Jest twardy, pełny. Powierzchnia wzdłużnie włóknista, czasami lekko omszona - na żółtym tle widać ciemniejsze, czerwonobrązowe włókienka. U dołu trzonu i przy podstawie widoczne kłaczki białej grzybni.
Miąższ zwarty, twardy. Z wiekiem w trzonie drewnieje. U młodych osobników białawy, później raczej żółtawy. Po przecięciu albo uszkodzeniu niebieszczeje, ale po dłuższej chwili przebarwienie znika. Smak i zapach bardzo przyjemne, grzybowe.
Podgrzybki występują od czerwca do listopada. Można je spotkać w lasach iglastych, mieszanych, przeważnie w pobliżu sosen lub świerków.To bardzo chętnie pozyskiwany gatunek bo łatwo go rozpoznać, jest pospolity i wyrasta zwykle masowo.
Borowik brunatny jest dopuszczony do obrotu handlowego i przetwórstwa w Polsce. Skupuje się go, przetwarza i sprzedaje w bardzo dużych ilościach.
Borowik brunatny jest smacznym grzybem jadalnym . Nadaje się świetnie do suszenia, gotowania, duszenia, marynowania, mrożenia na surowo albo po zblanszowaniu. Można go stosować w wielu daniach.
Jednak spożyty w stanie surowym może mieć właściwości trujące między innymi ze względu na łatwość kumulowania pierwiastków radioaktywnych, zwłaszcza cezu, który jest łatwo wiązany przez znajdujący się w skórce barwnik - norbadion. Po katastrofie w Czarnobylu przestrzegano przed pozyskiwaniem tego gatunku właśnie z tego powodu.
źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007