ßßß Cookit - przepis na Łuszczak zmienny , łuskwiak zmienny

Łuszczak zmienny , łuskwiak zmienny

nazwa

Składniki

Wykonanie

Łuszczak zmienny Kuehneromyces mutabilis to mało znany w Polsce grzyb jadalny. Niewiele osób go zbiera a jest bardzo smaczny. Jednak trzeba oczywiście dobrze znać każdy gatunek żeby zdecydować się na zbieranie i spożywanie go.
Moje dania z łuszczakami :
- Biały krem z łuszczakami
- Babeczki makaronowe z łuszczakami - przepis już wkrótce !
Kapelusze łuszczaka mają wielkość do 7 cm średnicy. Najpierw są półkuliste a potem rozkładają się aż do płaskich. Na szczycie zwykle jest mały, tępy garbek a środek jest wyraźnie jaśniejszy. Przy brzegu widać prążki od przeświecających delikatnie blaszek. Powierzchnia gładka, lepka i śliska po deszczu. Kolor zmienia się w zależności od warunków atmosferycznych bo to gatunek higrofaniczny czyli mocno chłonący wodę. Gdy jest sucho łuszczaki są miodowożółte, ochrowe. Gdy nasiąkną są ciemniejsze, cynamonowo brązowe lub żółtobrązowe i zmienne w swoich barwach.
Blaszki u młodziutkich łuszczaków są zakryte osłonką. Gęste, początkowo białe a w miarę wzrostu ciemnieją aż do rdzawobrązowych. Są przyrośnięte to trzonu a nawet trochę na niego zbiegają.
Trzon dorasta do 7 cm wysokości. Walcowaty, cienki, smukły, często powyginany, w środku pusty. Na powierzchni pokryty drobniutkimi odstającymi łuseczkami w kolorze czarnobrązowym na brązowym tle. Te łuseczki występują pod pierścieniem a między nim a kapeluszem trzon jest gładki, nieco karbowany i jaśniejszy. Błoniasty, rdzawobrązowy, wywinięty ku górze pierścień zanika w miarę wzrostu grzyba i u starszych osobników mogą pozostać już tylko większe łuski w miejscu gdzie wcześniej występował.
Miąższ cienki. W kapeluszu biały, miękki i wodnisty a w trzonie łykowaty, twardy, rdzawobrązowy. Smak łagodny, zapach korzenny albo świeżo ściętego drzewa.
Łuszczaki zmienne rosną już od maja aż do listopada. Można je spotkać zwykle w dużych grupach, wiązkach, kiedy wyrastają na pniach i powalonych kłodach drzew liściastych, bardzo rzadko na drewnie iglastym. To pospolity gatunek chociaż mało popularny.
Łuszczak jest bardzo podobny do bardzo trującej Hełmówki jadowitej Galerina marginata . Ta jednak wyrasta przeważnie na drewnie drzew iglastych i ma trzon bez łusek, z podłużnymi włóknami. Jej blaszki w kolorze drewna nie zbiegają na trzon.
Łuszczaki nadają się do smażenia, duszenia, gotowania. To smaczne grzyby, z których wykorzystujemy same kapelusze - trzony są łykowate i niesmaczne.
Łuszczaki zmienne to gatunek dopuszczony do obrotu handlowego w Polsce, ale tylko jeśli pochodzi z kontrolowanych upraw. Szczepi się grzybnią kłody bukowe, nawet na skalę przemysłową.
źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
Źródło:http://smacznapyza.blogspot.com/2013/08/uszczak-zmienny.html