Wykonanie
,,Pozytywka" autorstwa Agnieszki Lis zbiera w większości pozytywne oceny. Bardzo ucieszyłam się, gdy okazało się, że wygrałam ją w konkursie u Cyrysi . Postanowiłam się z nią zapoznać.
Jakiś czas temu przeczytałam wynotowane cytaty z tej powieści, które, delikatnie mówiąc, nie zachęcały do lektury. Korzystając z wolnego popołudnia, postanowiłam dać jej jednak szansę. Muszę przyznać, że początek faktycznie nie był zbyt zachwycający - ślub dziewczyny ze wsi z warszawiakiem, zaciąganie się na poczet uroczystości, a panna
młoda jedyne czym się przejmuje to...
potem oraz tym, żeby pięknie się uśmiechać. W końcu na ten zabieg wydali tyle pieniędzy! A ilu gości, 300. Oczywiście nie mogło zabraknąć przepięknej sukni, która ważyła więcej, niż była w stanie udźwignąć.
Potem też nie było lepiej, Monika przeprowadza się z Robertem do Warszawy na piętro domu jego rodziców. Mężczyzna jednak nie zamierza ograniczać się tylko do małżonki...Muszę przyznać, że takiej historii jeszcze nie czytałam.
Mogę powiedzieć, że Agnieszka Lis stworzyła powieść, jakiej jeszcze nie było. Nieprzewidywalną, jak życie, z nutą goryczy, ale i radości. Pisarka doskonale wykreowała głównych bohaterów: Roberta, który nie do końca potrafił odnaleźć się w roli
męża, uciekał w pracę i przygodne romanse. Do tego Monika, dziewczyna ze wsi, niby szara myszka, a jednak później poznajemy jej inne oblicze. Nie
mogę jednak zarzucić autorce ,,Pozytywki" dość szablonowego potraktowania
wątku wsi. Z fabuły wynika, że takie dziewczyny nie marzą o niczym innym, niż o wyjściu za mąż, wesele musi być wystawne, a one same nie potrafią odnaleźć się w wielkim
mieście. Może i jest w tym trochę prawdy, ale czytając ,,Pozytywkę" miałam wrażenie, jakby pisarka zatrzymała się na ubiegłowiecznych zachowaniach. Przecież świat poszedł do przodu.Agnieszka Lis to autorka pięciu książek, w tym ,,Pozytywki". Nie jest to powieść wysokich lotów, ot, wprowadza czytelnika w dobry nastrój, choć nie
mogę odmówić pisarce lekkości
pióra. Pochłonęłam ją w kilka godzin i nie żałuję czasu na nią poświęconego. Jeżeli będziecie
mieli okazję i chęci, zapoznajcie się z tą pozycją. Tylko proszę, doczytajcie do końca. Wtedy wszystko się wyjaśni. Obiecuję.
