Domowy Cukier Waniliowy

Wykonanie

Coraz więcej z nas czyta etykiety. Jednak przy cukrze "waniliowym" nawet czytanie etykiety jest zbędne. Wystarczyło przeczytać nazwę na opakowaniu. Przez wiele lat kupowany przez nasze babcie, mamy i w końcu przez nas "Cukier Wanili n owy". Taka mała literówka, ale każdy był przekonany, że kupuje cukier waniliowy. Tymczasem nie ma on nic wspólnego z wanilią. Dodawane są do niego syntetyczne związki - wanilina lub etylowanilina, które uzyskuje się najczęściej z miazgi drzewnej. Jest to o wiele tańszy sposób na nadanie cukrowi charakterystycznego aromatu wanilii. Chociaż... parę lat temu grupa japońskich badaczy odkryła jeszcze tańszy sposób pozyskiwania waniliny... z krowiego kału. Jednak póki co nie stosuje się tej metody w przemyśle ;)
Kiedy "wyszło na jaw", że cukier waniliowy, to tak naprawdę cukier wanilinowy, producenci wprowadzili na rynek również cukier z dodatkiem prawdziwej wanilii, więc teraz jest już wybór.
Ja już od paru dobrych lat nie używam cukru wanilinowego (będzie jakieś 7). Chcąc nie chcąc, nie miałam do niego dostępu po wyjeździe z Polski. W polskim sklepie bywam raz na ruski rok, a może nawet rzadziej. W każdym razie, kiedy już tam bywam, nigdy nie przeszło mi przez myśl, żeby go kupić. Nieświadoma zaczęłam kupować cukier z prawdziwą wanilią, dostępny w tutejszych sklepach. Kupowałam go bardzo długo, aż w końcu zaczęłam robić sama, bo w kuchni używam go dużo. Taki domowy jest tańszy i bardziej waniliowy, a do tego jego zrobienie, to nic skomplikowanego.
Laski wanilii w sklepach są dosyć drogie, dlatego polecam poszukać w internecie. Ja ostatnio kupiłam 10 mięsistych i wilgotnych lasek wanilii z Madagaskaru. Dla porównania miałam w domu jedną, kupioną chwilę wcześniej w sklepie, cienką i suchą, która kosztowała mnie tyle samo co te 10.
Ps. Sama o tej literówce w nazwie cukru, dowiedziałam się kilka lat temu, ciekawa jestem czy do większości z Was też dotarła ta informacja.
Składniki:
500 g drobnego cukru (caster sugar)
2 "mięsiste" laski wanilii
Laski wanilii przetnij wzdłuż i nożykiem wyskrob ziarenka.
W misce dokładnie wymieszaj cukier z ziarenkami (najlepiej rozetrzeć dłonią, bo ziarenka są mokre i tworzą się grudki).
Laski potnij na mniejsze kawałki.
Dodaj do cukru i wymieszaj.
Gotowy cukier przełóż do szczelnego, najlepiej szklanego pojemnika. Po około 2 tygodniach cukier będzie w pełni waniliowy.
*Ja trzymam cukier waniliowy w jednym dużym słoiku w spiżarni. Drugi mały trzymam w kuchni. Zawsze kiedy mały zrobi się pusty, uzupełniam go cukrem z dużego słoika, a do dużego dosypuję zwykły cukier, mieszam i odstawiam, żeby się dalej "produkował". Dzięki temu cukier waniliowy w moim domu, nigdy się nie kończy ;)
Jeśli używam ziarenek wanilii do jakiegoś ciasta czy deseru, to laskę kroję na mniejsze kawałki i dokładam do dużego słoika z moim cukrem waniliowym w spiżarni. Oczywiście ziarenka też co jakiś czas trzeba uzupełniać.
Domowy cukier waniliowy ma tendencję do zbrylania, to z powodu wilgoci jaką mają w sobie laski wanilii. Jednak po przemieszaniu wraca do swojej sypkiej postaci.
SMACZNEGO!
źródło: przepis własny